Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi P. K. na czynność Prezydenta Miasta z dnia 2 marca 2012 r. polegającą na umieszczeniu P. K. i L. K. w pogotowiu opiekuńczym p o s t a n a w i a przyznać na rzecz adw. P. D. wykonującemu zawód w Kancelarii Adwokackiej, ul. [ ], [ ] od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego kwotę 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem złotych, sześćdziesiąt groszy) zawierającą podatek od towarów i usług w wysokości 27,60 zł (słownie: dwadzieścia siedem złotych, sześćdziesiąt groszy), stanowiącą wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
Postanowieniem Referendarza Sądowego WSA z dnia 17 listopada 2015 roku przyznane zostało skarżącemu P. K. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu (k. 25-27).
Po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej zarządzeniem Dziekana ORA z dnia 2 lutego 2016 roku nr: [....] na pełnomocnika skarżącego został wyznaczony adwokat P. D. (k. 40), który następnie udzielił pełnomocnictwa substytucyjnego adwokatowi A. B. (k. 49).
Postanowieniem z dnia 19 maja 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny skargę P. K. odrzucił oraz przyznał na rzecz adwokata P. D. kwotę 240 zł tytułem pomocy prawnej udzielonej z urzędu podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług (k. 73).
Działając imieniem skarżącego pełnomocnik substytucyjny sporządził i wniósł zażalenie z dnia 13 czerwca 2016 roku na postanowienie Sądu I instancji (k.84-90), w którym zawarł wniosek o zasądzenie na rzecz adw. P. D. kosztów postępowania zażaleniowego, które to koszty nie zostały uiszczone w całości, ani też w żadnej części.
Postanowieniem z dnia 27 października 2016 roku, sygn. akt I OZ 1100/16, Naczelny Sąd Administracyjny zażalenie oddalił.
Zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału III z dnia 16 listopada 2016 roku akta przedłożono referendarzowi sądowemu, który wezwał adwokata A. B. o przedstawienie pełnomocnictwa do reprezentowania adwokata P. D. oraz o przedłożenie pisemnego oświadczenia adwokata P. D., że opłaty za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy nie zostały zapłacone w całości, ani w części.
Odnosząc się do wezwania adwokat P. D. oświadczył, że udzielił adwokatowi A. B. pełnomocnictwa do złożenia wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego, oświadczając jednocześnie, że koszty te nie zostały uiszczone w całości, ani też w żadnej części.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje aktualnie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714). W myśl § 21 ust. 1 pkt 2 lit "d" tego rozporządzenia opłata w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji w postępowaniu zażaleniowym wynosi 120 zł.
Opłatę tę należało podwyższyć o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług w myśl § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia (120 zł x 23% = 27,60 zł).
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 w zw. z art. 250 § 1 p.p.s.a.