Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. K. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi P. K. na Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w przedmiocie odszkodowania z tytułu umieszczenia dzieci w rodzinie zastępczej postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną, trzema córkami i synem.
Określając majątek swój i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym uwidocznił, że w jego skład wchodzi otrzymane w spadku po rodzicach mieszkanie o powierzchni 63 m2 i samochód osobowy marki Opel Agila z 2002 r. Nie posiada zasobów pieniężnych ani innych przedmiotów wartościowych.
Stałe miesięczne dochody gospodarstwa domowego skarżący oszacował na kwotę 2503 zł. Z umowy o pracę.
Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że jest jedyną osobą otrzymującą dochody w tej sześcioosobowej rodzinie a w związku z tym nie stać go na opłacenie adwokata z wyboru. Sam nie posiada zaś stosownej wiedzy i kwalifikacji.
Do wniosku dołączył wydruki monitów o zapłatę, za telefon na 92,22 zł i za obiady, zestawienie opłat związanych z utrzymaniem lokalu mieszkalnego na 680,77 zł, kwitek wypłaty, zebrane rachunki i paragony z bieżącymi wydatkami za m-c październik.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 239 §1 pkt 1 lit. a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. W konsekwencji uznania, że strona korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co oznacza całkowite zwolnienie z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków - rozpoznanie wniosku w tym zakresie jest zbędne a w związku z tym postanowiono jak w punkcie pierwszym sentencji działając na zasadzie art. 249a ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Sytuacja taka pozostaje bez wpływu na drugie z żądań a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, uprzedniego złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).
W realiach niniejszej sprawy wnioskodawca złożył oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Jest ono wystarczające do oceny możliwości płatniczych strony. Zostało bowiem należycie udokumentowane. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że przy obecnym poziomie cen oraz usług środki jakie ma do dyspozycji ta sześcioosobowa rodzina wystarczają na opędzenie podstawowych potrzeb życiowych. Okoliczność, że do skarżącego należy wykazane mieszkanie i samochód nie zmieniają tego spojrzenia. Chociaż bowiem potencjalnie posiadają określoną wartość sprzedażną lub podkładową to jednak trudno byłby oczekiwać do skarżącego takich rozporządzeń celem zdobycia środków na opłacenie pełnomocnika z wyboru. Zbycie lub obciążenie mieszkania godziłby bowiem w podstawę egzystencji tej rodziny. Wartość rynkowa trzynastoletniego samochodu jest zaś dyskusyjna co nie umniejsza jego walorów użytkowych dla tej konkretnej rodziny i czworgiem dzieci.
Z tych względów orzeczono więc jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.