Wniosek o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej od wyroku WSA w Krakowie w sprawie ze skargi A. K. S. na niewykonanie wyroku WSA w Krakowie sygn. akt III SA/Kr 146/09 przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat M. N. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2013 r. sygn. akt. III SA/Kr 1364/12 w sprawie ze skargi A. K. S. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 grudnia 2010 r. sygn. akt III SA/Kr 146/09 przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanawia: przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie adwokat M. N. wykonującej zawód w Kancelarii Adwokackiej przy ul. [...] w K kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2013 r. sygn. akt. III SA/Kr 1364/12, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2013 r. ustanowiono dla strony adwokata (k. 62), którego Okręgowa Rada Adwokacką wyznaczyła w osobie mecenas M. N. (k. 74). Wyznaczona adwokat sporządziła i wniosła skargę kasacyjną od opisanego wyżej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. W skardze kasacyjnej zawarto wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu oraz oświadczenie, że należności te nie zostały uiszczone w całości ani w części (k. 82).

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 18 lutego 2014 r. sygn. akt. I OSK 2929/13 oddalił skargę kasacyjną strony bez orzekania o wynagrodzeniu za pomoc prawną spełnioną na zasadzie prawa pomocy

W dniu 5 sierpnia 2015 r. adwokat M. N. złożyła osobiście w tut. Sądzie pismo z prośbą o rozpoznanie wniosku zawartego przez nią w skardze kasacyjnej o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu.

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 02/163/1348 ze zm.) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez adwokata ustanowionego z urzędu (§1 rozp.)

Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w §20 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach rozstrzyganego przypadku adwokat złożyła takie oświadczenie a w związku z tym zachodzą warunki aby przyznać jej należne wynagrodzenie.

Podstawę zasądzenia opłat stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5 (§2 ust. 2). Gdy chodzi o postępowanie przed sądami administracyjnymi wysokość stawek minimalnych konkretyzuje umieszczony w rozdziale 5 rozporządzenia przepis §18 ust. 1 różnicując w zależności od instancji i przejawionej przez adwokata aktywności wysokość wskaźnika stawki należnego wynagrodzenia. Za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej przysługuje adwokatowi, który nie prowadził sprawy w pierwszej instancji stosownie do §18 ust. 1 pkt. 2 lit. b) opłata w wysokości 180 zł. Kwota ta odpowiada bowiem 75% stawki określonej w §18 ust. 1 pkt. 1 lit. c).

Na mocy §2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ustalona opłata ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.

Z przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1