Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. Ś. o przyznanie mu wynagrodzenia jako pełnomocnikowi strony w sprawie ze skarg Z. Ś. na postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 października 2013 r. nr [...] z dnia 18 października 2013 r. nr [...] z dnia 18 października 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: oddalić wniosek.
Pismem z dnia 26 marca 2014 r. skarżący Z. Ś. wniósł o przyznanie mu wynagrodzenia jako pełnomocnikowi powódki na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 490).
Postanowieniem z dnia 9 maja 2014 r., sygn. akt III SA/Kr 1378/13 referendarz sądowy oddalił wniosek skarżącego, gdyż nie jest on radcą prawnym i przepisy w/w rozporządzenia nie mają do niego zastosowania.
Od powyższego postanowienia referendarza sądowego Z. Ś. wniósł sprzeciw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Z. Ś. nie jest radcą prawnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. nr 10 poz. 65 z późn. zm.) i nie odnosi się do niego ani przepis art. 250 p.p.s.a ani rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 490).
Należy również zauważyć, że Z. Ś. występuje w niniejszej sprawie w charakterze skarżącego, a nie "pełnomocnika powódki".
W związku z tym na podstawie art. 260 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł - jak w sentencji.