Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2011r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. L. na uchwałę Rady Gminy A z dnia 29 kwietnia 2010r. Nr [...] w przedmiocie zasad usytuowania na terenie gminy A miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącej uiszczony wpis sądowy w kwocie 300 zł (słownie: trzysta złotych).
Pismem z dnia 18 listopada 2010r. M. L., reprezentowana przez pełnomocnika, wniosła skargę na uchwałę Rady Gminy A z dnia 29 kwietnia 2010r. Nr [...] w sprawie zasad usytuowania na terenie gminy A miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, domagając się stwierdzenia jej nieważności lub stwierdzenia, że została wydana z naruszeniem prawa.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy A wniosła o oddalenie skargi.
Pismem z dnia 13 maja 2011r. pełnomocnik skarżącej cofnął skargę podnosząc, iż uchwałą Nr [...] z dnia [...] 2011r. Rada Gminy A dokonała zmiany zaskarżonej uchwały w zakresie jej § 1 ust. 1. W związku z powyższym pełnomocnik skarżącej stwierdził, iż skarga stała się bezprzedmiotowa ponieważ dokonana zmiana dotyczy jej przedmiotu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz.1270 z późn. zm., zwana dalej p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
W niniejszej sprawie jednakże, a więc w sprawie ze skargi wnoszonej do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), zastosowanie znajdzie reguła zawarta w art. 53 § 2 p.p.s.a., który przewiduje, że skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeśli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia (por. uchwała NSA z dnia 2 kwietnia 2007r., sygn. akt II OPS 2/07).
W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącej w dniu 17 sierpnia 2010r. (data prezentaty organu) wniósł do Rady Gminy A wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Rada Gminy A nie udzieliła na nie odpowiedzi. W aktach sprawy znajduje się wprawdzie pismo Przewodniczącego Rady Gminy z dnia 18 października 2010r., w którym poinformował on skarżącą, iż Rada Gminy A nie zajęła stanowiska w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia, ale pisma tego nie można traktować jako odpowiedzi organu w rozumieniu art. 53 § 2 p.p.s.a. To Rada Gminy A została wezwana do usunięcia naruszenia prawa i to Rada powinna była udzielić na nie odpowiedzi ustosunkowując się do podniesionych w nim zarzutów. Skoro jednak Rada Gminy A nie zajęła stanowiska w sprawie wezwania to znaczy, że nie udzieliła na nie odpowiedzi. W takiej sytuacji skargę należało wnieść w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania, a zatem termin do wniesienia skargi upływał w dniu 16 października 2010r. Z uwagi jednak na fakt, że była to sobota, termin do wniesienia skargi upływał w poniedziałek 18 października 2010r. Natomiast skarga została nadana przez pełnomocnika skarżącej w dniu 18 listopada 2010r. (data stempla pocztowego). Tym samym należy stwierdzić, że skarga została złożona z uchybieniem terminu do jej wniesienia. Nawet gdyby przyjąć, że pismo Przewodniczącego Rady Gminy z dnia 18 października 2010r. jest odpowiedzią na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, to i tak nie zmieniałoby to faktu, że skarga została wniesiona po terminie, gdyż pismo to zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej 20 października 2010r., a więc już po upływie sześćdziesięciu dni od złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Z chwilą doręczenia tego pisma nie mógł więc rozpocząć się bieg trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi.
Z uwagi na fakt, iż skarga została wniesiona po terminie Sąd nie mógł umorzyć postępowania z powodu cofnięcia skargi, gdyż oznaczałoby to, że skarga spełnia wszystkie wymogi formalne prawidłowego wniesienia, a tak nie jest.
Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji postanowienia, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a., który stanowi, że Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.
O zwrocie wpisu orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - jak w pkt 2 sentencji.