Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Zawadzka po rozpoznaniu w dniu 27 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata W. I. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi F. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 7 grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania, postanawia: odrzucić sprzeciw adwokata H. P. - Ć. od postanowienia Referendarza sądowego z dnia 30 sierpnia 2013 r., sygn. akt III SA/Kr 151/13.
Postanowieniem z dnia 7 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Kr 151/13, Referendarz sądowy ustanowił dla skarżącego F. B. adwokata, którego Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej wyznaczył w osobie adw. H. P. - Ć. Działając na podstawie pełnomocnictwa substytucyjnego udzielonego przez ww. adwokata, adw. W. I. sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, wnosząc jednocześnie o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając iż koszty te nie zostały pokryte przez skarżącego w całości ani w części.
Postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2013 r. Referendarz sądowy oddalił wniosek adw. W. I. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, stwierdzając, że wniosek o przyznanie kosztów oraz oświadczenie o nieponiesieniu tych kosztów przez stronę powinien był złożyć pełnomocnik wyznaczony z urzędu.
Pismem z dnia 18 września 2013 r. adw. H. P. - Ć. złożył sprzeciw od powyższego postanowienia, zarzucając mu naruszenie § 18 ust. 1 pkt 2 lit. "b" rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 461), art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2009 r., Nr 146, poz. 1188 ze zm.), a ponadto art. 49 § 1, art. 39 pkt 4 i art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270; dalej: p.p.s.a). W piśmie tym ustanowiony w sprawie adwokat wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając iż koszty te nie zostały pokryte przez skarżącego w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 259 § 1 p.p.s.a., od zarządzeń i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8 p.p.s.a., strona albo adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy mogą wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia. Sprzeciw wniesiony przez adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego wymaga uzasadnienia.
Z powyższego przepisu, odczytywanego w kontekście art. 250 i 252 § 3 p.p.s.a. wynika, że sprzeciw od postanowienia Referendarza sądowego przysługuje jedynie stronie tego postępowania wpadkowego - adresatowi kwestionowanego postanowienia (por. postanowienie NSA z dnia 8 stycznia 2009 r., sygn. akt I OZ 946/08; z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt I OZ 939/08 - publ. http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Trzeba zatem zauważyć, iż postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2013 r. Referendarz sądowy oddalił wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, złożony przez adw. W. I., czemu dano wyraz zarówno w komparycji jak i uzasadnieniu tego postanowienia. Tymczasem sprzeciw od wspomnianego postanowienia został złożony przez inny podmiot, który w szczególności nie był autorem (pierwotnego) wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Co równie istotne, pomiędzy stroną postępowania o przyznanie kosztów, a autorem sprzeciwu nie występuje również (w żadnym z kierunków) stosunek pełnomocnictwa, albowiem pełnomocnictwo substytucyjne nie stanowi podstawy do uznania, że substytut staje się pełnomocnikiem pełnomocnika strony, który udzielił substytucji (zob. postanowienie WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 686/10, publ. http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Udzielenie dalszego pełnomocnictwa powoduje powstanie określonego stosunku jedynie pomiędzy substytutem i mandantem ustanowionego pełnomocnika (por. uchwała SN z dnia 28 czerwca 2006 r. sygn. akt III CZP 27/06, Lex nr 182874, postanowienie SN z dnia 7 listopada 2006 r. sygn. akt I CZ 78/06, Lex nr 276382).
Wobec powyższego sprzeciw, jako pochodzący od nieuprawnionego podmiotu, podlegał odrzuceniu na zasadzie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 i art. 258 § 3 p.p.s.a. Natomiast zawarty w sprzeciwie wniosek adw. H. P. - Ć. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej zostanie rozpoznany w odrębnym postępowaniu wpadkowym.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono, jak w sentencji.