Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2016r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat K. K. o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skarg K. B. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 listopada 2015r. nr [...] z dnia 20 listopada 2015r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia: przyznać ze środków Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie adwokat K. K. wykonującej zawód w Kancelarii Adwokackiej przy ul. [...] w K kwotę 120,00 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych 00/100) tytułem wynagrodzenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Na rozprawie w dniu 31 maja 2016r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie połączył sprawy III SA/Kr 1701/15 i III SA/Kr 1702/15 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygn. akt III SA/Kr 1701/15.
Następnie wyrokiem z dnia 31 maja 2016r., sygn. akt III SA/Kr 1701/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi K. B. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 listopada 2015r. nr [.,..] i nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Pismem z dnia 15 listopada 2015 r. pełnomocnik skarżącego - adwokat K. K. - sporządziła opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 maja 2016r., sygn. akt III SA/Kr 1701/15 oraz wniosła o przyznanie jej kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu nie uiszczonych w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016r. poz. 718, zwanej dalej p.p.s.a.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zasady otrzymywania przez adwokatów wynagrodzenia, o którym mowa w powołanym przepisie, określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013r. poz. 461 z późn. zm.). Jego stosowanie w niniejszej sprawie związane jest z brzmieniem obowiązującego w momencie orzekania przez Sąd § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015r. poz. 1801), który do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia nakazuje stosowanie przepisów dotychczasowych do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.
Należy zauważyć, że Sąd Najwyższy analizując treść przepisu art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, który stanowi, że w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się, do czasu zakończenia postępowania w danej instancji, dotychczasowe przepisy o kosztach sądowych - w postanowieniu z dnia 28 czerwca 2006r. sygn. akt III CZ 36/06 stwierdził, że przez pojęcie "zakończenie postępowania w (danej) instancji" trzeba rozumieć wydanie orzeczenia kończącego postępowanie w danej instancji, a więc wydanie wyroku (postanowienia, co do istoty sprawy) lub innego orzeczenia trwale zamykającego drogę do wydania wyroku (np. postanowienia o umorzeniu postępowania, odrzucenia pozwu itd.). Sąd Najwyższy podkreślił przy tym, że "czas zakończenia postępowania w danej instancji", o którym mowa w art. 149 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych, nie może być utożsamiany z "czasem wszczęcia postępowania w kolejnej (wyższej) instancji". W niniejszej sprawie postępowanie sądowe zostało wszczęte 8 grudnia 2015r. i nie zostało zakończone do dnia wejścia w życie rozporządzenia z dnia 22 października 2015r. (tj. 1 stycznia 2016r.). Zastosowanie będą więc miały w niniejszej sprawie przepisy rozporządzenia z dnia 28 września 2002r.