Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 maja 2017 r. wniosku pełnomocnika skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Wojewody z dnia 26 września 2016 r. znak [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej postanawia: odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi.
Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2017 r. Sąd odrzucił skargę M. M. na decyzję Wojewody z dnia 26 września 2016 r., znak [...], w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej.
W dniu 5 kwietnia 2017 r. referendarz sądowy ustanowił dla skarżącego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Zarządzeniem z dnia 24 kwietnia 2017 r. Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła dla skarżącego pełnomocnika w osobie adw. B.D.
W dniu 15 maja 2017 r. do Sądu wpłynął od Sądu wniosek pełnomocnika skarżącego adw. B. D. o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Wojewody z dnia 26 września 2016 r., znak [...].
Pełnomocnik podniosła, że w przypadku uznania, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi rozpoczął swój bieg w dniu 27 kwietnia 2017 r., to jest z chwilą doręczenia pełnomocnikowi z urzędu zarządzenia dziekana ORA o ustanowieniu pełnomocnika z urzędu, pełnomocnik wniosła o potraktowanie tego wniosku jako wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi, gdyż wyznaczony z urzędu pełnomocnik akta zbadał w najszybszym możliwym terminie, to jest w dniu 8 maja 2017 r., z uwagi na dni wolne od pracy i święto narodowe w dniach 1 i 3 maja 2017 r. Podniosła, że okres od 1 do 7 maja 2017 r. był okresem urlopowym.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016, póz. 718 ze zm.; powoływana dalej jako "p.p.s.a.")., sąd może na wniosek przywrócić termin, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1
Sygn. akt III SA/Kr 1746/16
p.p.s.a.), przy czym równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
W orzecznictwie i w doktrynie przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, biorąc pod uwagę obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem, przy uwzględnieniu wymogów przewidzianych w art. 87 § 1 p.p.s.a., przywrócenie terminu może mieć miejsce jedynie wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku oraz gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy (por.: postanowienie NSA z dnia 16 września 2011 r., sygn. akt II OZ 882/11; postanowienie NSA z dnia 26 października 2009 r., sygn. akt l OZ 996/09; postanowienie NSA z dnia 23 października 2009 r., sygn. akt l OZ 989/09; postanowienie NSA z dnia 23 lipca 2007 r., sygn. akt l OZ 738/09).