Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2009r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. G. na uchwałę Rady Gminy z dnia 28 stycznia 2009r. Nr [...] w przedmiocie zajęcia stanowiska wobec wezwania Rady Gminy do usunięcia naruszenia prawa p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
Pismem z dnia 13 lutego 2009r. M. G. wniósł skargę na uchwałę Rady Gminy z dnia 28 stycznia 2009r. Nr [...] w sprawie zajęcia stanowiska wobec wezwania Rady Gminy do usunięcia naruszenia prawa. Uchwałą tą Rada Gminy nie uwzględniła wezwania M. G. do usunięcia naruszenia prawa w uchwale Nr [...] Rady Gminy z dnia [...] 2008r. w sprawie rozpatrzenia skargi Pana M. G. na działalność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach (art. 3 § 3 w/w ustawy).
Takim przepisem szczególnym będzie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) zgodnie z którym każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
Z treści tego przepisu wynika, że zaskarżeniu do sądu administracyjnego podlega jedynie uchwała z zakresu administracji publicznej, naruszająca interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę, zaś dopuszczalność skargi do sądu administracyjnego warunkuje spełnienie wymogów formalnych do wniesienia skargi w postaci bezskutecznego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa zaskarżoną uchwałą. Z przepisu tego wynika zatem wyraźnie, że prawo skargi do sądu administracyjnego przysługuje tylko na tę pierwotną uchwałę, wydaną w sprawie z zakresu administracji publicznej i naruszającą interes prawny lub uprawnienie skarżącego. Tym samym zatem uchwała organów gminy podjęta w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa przez zaskarżaną do sądu uchwałę nie podlega odrębnemu zaskarżeniu.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego na uchwałę stanowiącą odpowiedź Rady Gminy na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Skarga taka nie mieści się bowiem w katalogu spraw podlegających kognicji sądów administracyjnych, określonym w art. 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ani też uchwała ta nie podlega zaskarżeniu w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.
W tej sytuacji Sąd uznał, że skarga M. G. jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu przez Sąd, o czym orzeczono na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.