Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P. M. na zarządzenie Burmistrza Miasta z dnia 7 kwietnia 2015 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia wykazu dróg wewnętrznych i określenie zasad korzystania z tych dróg postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Zarządzeniem Burmistrza Miasta z dnia 7 kwietnia 2015 r. Nr [...] ustalono wykaz dróg wewnętrznych i określenie zasad korzystania z tych dróg.
Powyższą decyzję zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie P. M. wnosząc jednocześnie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek nie zawierał uzasadnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.) zwanej dalej "P.p.s.a.", po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Wskazane wyżej następstwa należy rozumieć jako sytuację, w której szkoda nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia ani nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do jej stanu pierwotnego. Przykładem takiego trudnego do odwrócenia skutku będzie zatem utrata rzeczy, która ze względu na swoje właściwości nie może być zastąpiona lub konieczność ogłoszenia upadłości przedsiębiorstwa, połączonej z likwidacją jego majątku.
Należy wyraźnie zaznaczyć, że powołany powyżej przepis art. 61 § 3 P.p.s.a. nakłada na wnioskodawcę obowiązek wykazania okoliczności uprawdopodobniających zaistnienie wskazanych przesłanek, przy czym uprawdopodobnienie to nie może z reguły opierać się na samych twierdzeniach strony. Wnioskujący wskazać winien zatem konkretne zdarzenia, czy też okoliczności świadczące o tym, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione, czyli, że na skutek wykonania decyzji grozi mu szkoda, której rozmiary przekraczają zwykłe następstwa zapłaty, bądź też, że do odwrócenia skutku jej realizacji nie wystarczy zwrot wyegzekwowanej należności wraz z odsetkami. Wnioskodawca musi wskazać na istnienie realnego niebezpieczeństwa, że wykonanie zaskarżonego aktu przed zbadaniem jego prawidłowości przez Sąd wywoła nieodwracalne pogorszenie jego sytuacji, którą trudno będzie naprawić nawet po ewentualnym wyeliminowaniu zaskarżonego aktu.
Obowiązek ustalenia, czy spełnione zostały przesłanki określone w art. 61 § 3 P.p.s.a. wprawdzie obciąża sąd, który przy rozpatrywaniu wniosku powinien brać pod uwagę wszystkie okoliczności w nim podniesione, a ponadto także te, które wynikają z całości akt sprawy, to jednak uprawdopodobnienie okoliczności faktycznych będących podstawą wniosku ciąży na skarżącym, który działa we własnym, procesowym interesie. Jak podkreśla się w orzecznictwie, strona skarżąca jest wręcz zobligowana do przedstawienia argumentów i uzasadniających je dokumentów pozwalających sądowi na wszechstronną analizę przesłanek skorzystania z art. 61 § 3 P.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 lutego 2009 r. sygn. akt II FZ 39/09, opubl. POP 2009/2/143). W sytuacji, gdy strona nie wskazuje we wniosku okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie można przenosić całego ciężaru poszukiwania tych okoliczności na sąd (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 października 2010 r. sygn. akt II FZ 522/10). Sąd rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie jest zobowiązany do samodzielnego postępowania dowodowego w celu wykazania istnienia przesłanek określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a. Nadto należy szczególnie podkreślić, że brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania aktu uniemożliwia jego merytoryczną ocenę przez sąd (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2004 r. sygn. akt FZ 65/04).