Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie ustalenia należności podlegającej zwrotowi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Tadeusz Wołek po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Ł. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia należności podlegającej zwrotowi postanawia: zasądzić od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 1337 (słownie: tysiąc trzysta trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie strona 1/2

Ł. D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2012 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Gminy z dnia [...] 2012 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia należności podlegającej zwrotowi z tytułu wydatków wniesionych zastępczo przez Gminę na opłatę za pobyt A. D. w domu pomocy społecznej w okresie od 1 października 2011 r. do 31 stycznia 2012 r. w wysokości 8.215,6 zł oraz ustalenia daty zwrotu tej należności.

W skardze zawarł wniosek o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 19 listopada 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w pkt I uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, w pkt II stwierdził, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane a w pkt III wyroku Sąd zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 257 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że o kosztach orzeczono na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.".

Na powyższe koszty składały się koszty opłaty skarbowej w kwocie 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego, które Sąd zasądził w kwocie 240 zł w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2013, poz. 490).

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 20 marca 2014 r. sygn. I OZ 198/14, po rozpoznaniu zażalenia skarżącego, uchylił postanowienie zawarte w pkt III zaskarżonego wyroku. W uzasadnieniu postanowienia Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że przedmiotem skargi była bez wątpienia należność pieniężna.

Orzekając o kosztach postępowania sądowego, Sąd Wojewódzki był w związku z tym zobligowany uwzględnić okoliczność, iż wysokości wynagrodzenia przysługującego reprezentującemu skarżącego pełnomocnikowi, powinna zostać ustalono w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, zgodnie z którym w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna należy stosować stawkę obliczoną na podstawie § 6 ww. aktu.

Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł o kosztach postępowania zażaleniowego, o co wnoszono w zażaleniu, ponieważ przepisy P.p.s.a. nie przewidują możliwości orzeczenia zwrotu kosztów w postępowaniu zażaleniowym. Przepisy art. 203 i 204 tej ustawy przyznają stronie prawo do zwrotu kosztów w postępowaniu kasacyjnym wszczętym skargą kasacyjną od orzeczenia Sądu pierwszej instancji oddalającego lub uwzględniającego skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Strona 1/2