Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. Ś. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi K. Ś. i K. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia postanawia: przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym i ustanowić dla niego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżący K. Ś. we wniosku o przyznanie prawa pomocy złożonym na formularzach "PPF" w dniu 18.12.2014 domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Objaśniając swoją sytuację rodzinną wpisał w rubrykę 6 dwóch małoletnich synów i dwie małoletnie córki. Zadeklarował brak nieruchomości, zasobów pieniężnych i przedmiotów wartościowych. Swoje miesięczne dochody oszacował na kwotę 529 zł zasiłku stałego i 106 zł zasiłku okresowego otrzymywanych z MOPS. Uzasadnienie swoich starań ograniczył do wzmianki o posiadanych zaległościach mieszkaniowych sięgających kwoty 19999 zł i eksmisję.
Wobec tego, że swoje starania o przyznanie prawa pomocy skarżący podejmował w związku ze złożoną skargą na postanowienie stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia zażalenia, wniosek skarżącego przekazano sądowi do rozpoznania w trybie art. 247 ppsa (vide: zarządzenie z 13.02.2015 r.). Z uwagi jednak na stwierdzony brak przesłanek do zastosowania tego przepisu akta przedłożono referendarzowi sądowemu (vide: zarządzenie z 2.04.2015 r.)
Z urzędu stwierdza się, że aktualne skierowano do Referendarza Sądowego 20 wniosków skarżącego o przyznanie prawa pomocy. Od początku 2015 r. było ich ponad 40. W samym zaś 2014 r. skarżący złożył ponad 160 wniosków.
Wskazując na powyższe podnieść należy, że w związku z tym okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje, iż skarżący jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, niezdolną do pracy ale zdolną do samodzielnej egzystencji. Chodzi samodzielnie, słyszy dobrze, mieści się w normie intelektualnej, posiada pełną zdolność przyswajania wiedzy, funkcjonuje samodzielnie. Jest rozwiedziony. Obciążają go zobowiązania alimentacyjne. Z dziećmi utrzymuje kontakt. Skarżący zajmuje bez tytułu prawnego lokal o powierzchni 37 m2. Z uwagi bowiem na zadłużenie czynszowe została mu wypowiedziana umowa najmu. Zadłużenie z tego tytułu przekracza obecnie 22,008,01 zł. Skarżący miewał także problemy z terminowym regulowaniem opłat za energię elektryczną. Podstawą utrzymania skarżącego są przyznawane z pomocy społecznej zasiłki. Pomocą MOPS jest objęty od 2009 r. Wśród pracowników MOPS skarżący ma opinię osoby roszczeniowej. Aktualnie jego stałe wydatki to: czynsz 551 zł, prąd 150 zł, lekarstwa 60-90 zł, środki czystości 60-80 zł, środki higieniczne 70-80 zł.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zacząć należy od tego, że zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Skarżący korzysta więc z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych co oznacza całkowite zwolnienie strony z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków.
Co się natomiast tyczy żądanego ustanowienia adwokata, to stosownie do art. 252 w związku z art. 246 §1 pkt. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zwanej dalej "ppsa", osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym o ile nie jest w stanie ponieść tych kosztów postępowania bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny.