Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2014r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 października 2014r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia odpłatności za pobyt w Domu Pomocy Społecznej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 października 2014r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia odpłatności za pobyt w Domu Pomocy Społecznej skarżąca Z. S. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Skarżąca nie przedstawiła jednak żadnych argumentów na poparcie swojego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Z kolei w myśl § 3 tego przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest zatem wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie można bowiem przyjąć, że w sytuacji, gdy skarżący nie wskazuje we wniosku ani na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków ani tych przesłanek w ogóle nie uzasadnia, to obowiązkiem sądu jest poszukiwanie tych okoliczności (postanowienie NSA z dnia 6 lutego 2009r., sygn. akt II FZ 39/09). Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione. Wnioskujący musi dokładanie przytoczyć okoliczności, które przemawiają za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, gdyż od uprawdopodobnienia niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody i negatywnych skutków zależy orzeczenie sądu (postanowienie NSA z dnia 7 kwietnia 2005r., sygn. akt II OZ 201/05). Wywody zawarte we wniosku winny być połączone z niezbędnym odwołaniem się do materiałów źródłowych oraz skonkretyzowanych wystarczająco danych obrazujących sytuację strony (por. postanowienie NSA z dnia 16 kwietnia 2009r., sygn. akt II GSK 257/09, publ. LEX nr 575347). W niniejszej sprawie skarżąca w żaden sposób nie uzasadniła wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Brak uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.
Skoro więc skarżąca nie wykazała, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia jej przez zaskarżoną decyzję znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków - na mocy art. 61 § 3 p.p.s.a. w związku z art. 61 § 5 p.p.s.a. - Sąd orzekł jak w sentencji.