Kraków, dnia 28 czerwca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia SO del. Janusz Bociąga po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata O. K. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu na rzecz M. W. - B. postanawia: przyznać adwokatowi O. K. - od Skarbu Państwa kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych), powiększoną o należny podatek VAT.
Postanowieniem z dnia 22 marca 2013 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Krakowie przyznał M. W. - B. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. W związku z tym Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła do reprezentowania skarżącej pełnomocnika - adwokata O. K. Wskazany pełnomocnik pismem z dnia 10 czerwca 2013 r. poinformował Sąd, że po skontaktowaniu się z klientką w przedmiotowej sprawie nie widzi podstaw do wniesienia skargi i nie może tym samym sprecyzować i uzupełnić pism skarżącej. Jednocześnie w piśmie tym zawarł wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu, albowiem nie zostały opłacone ani w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 - dalej powoływana jako P.p.s.a.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Przepis art. 250 P.p.s.a. nie stanowi uregulowania pełnego. Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, a także stawki minimalne opłat za czynności adwokata, określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Podstawę zasądzenia opłat stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5 (§2 ust. 2). Gdy chodzi o postępowanie przed sądami administracyjnymi wysokość stawek minimalnych konkretyzuje umieszczony w rozdziale 5 rozporządzenia przepis §18 ust. 1 różnicując w zależności od instancji i przejawionej przez adwokata aktywności wysokość wskaźnika stawki należnego wynagrodzenia.
W sprawie takiej jak niniejsza za czynności podjęte w postępowaniu przed sądem administracyjnym pierwszej instancji stosownie do ust. 1 pkt. 1 lit. c powołanego przepisu §18 rozporządzenia należy się adwokatowi kwota 240 zł., która na mocy §2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Mając to wszystko na uwadze orzeczono jak w sentencji postanowienia.