Kraków, dnia 8 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Bociąga po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. J. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 kwietnia 2010 r. sygn. akt III SA/Kr 1043/09 oddalającym skargę K. J. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 14 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2010 r. sygn. akt III SA/Kr 1043/09 oddalił skargę K. J. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 14 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia.
K. J. pismem z dnia 26 grudnia 2014 r. K. J. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego powyższym wyrokiem. W uzasadnieniu wskazał, że podstawę wznowienia postępowania stanowi art. 273 § 2 oraz art. 272 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej zwana jako P.p.s.a.). Jednocześnie podniósł, że wnosi o przywrócenie terminu do złożenia skargi o wznowienie postępowania, gdyż nie złożył jej w terminie trzech miesięcy po ogłoszeniu wyroku przez Trybunał Konstytucyjny.
W związku z tym, że złożona w sprawie skarga o wznowienie postępowania nie zawierała terminu, kiedy skarżący dowiedział się o podstawie wznowienia WSA w Krakowie zarządzeniem z dnia 9 marca 2015 r. wezwał K. J. do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez wykazanie terminu, w którym dowiedział się o podstawie wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego zakończonego prawomocnym wyrokiem WSA w Krakowie z dnia 14 kwietnia 2010 r. Odpis niniejszego wezwania skarżący odebrał w dniu 17 marca 2015 r. W zakreślonym terminie K. J. nadesłał pismo, w którym wyjaśnił, że wniosek o przywrócenie terminu jest zasadny, ponieważ do tej pory wadliwie adresował żądanie wznowienia postępowania. Wskazał, że za nieterminowe wniesienie skargi winę ponoszą organy państwa. Stwierdził, że o podstawie wznowienia postępowania (czyli o wyroku Trybunały Konstytucyjnego sygn. akt U 12/13) dowiedział się zapoznając się z wyrokiem WSA w Krakowie z dnia 3 grudnia 2014 r. sygn. akt III SA/Kr 1315/14 po jego opublikowaniu w bazie orzeczeń sądów administracyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 271 P.p.s.a., można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności:
1) jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się orzeczenia nie mogła domagać się wyłączenia;
2) jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.
W myśl art. 272 § 1 P.p.s.a., można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie, przy czym w takiej sytuacji skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Jeżeli w chwili wydania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego orzeczenie sądowe nie było jeszcze prawomocne na skutek wniesienia środka odwoławczego, który został następnie odrzucony, termin biegnie od dnia doręczenia postanowienia o odrzuceniu (§ 2). Można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na podstawie umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio, z tym że termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania biegnie od dnia doręczenia stronie lub jej pełnomocnikowi rozstrzygnięcia organu międzynarodowego (§ 3).