Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Wołek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 marca 2011 r. wniosku E. D. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi E. D. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 grudnia 2009 r. nr [...] z dnia 29 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zasiłków celowych specjalnych postanawia: przywrócić skarżącej E. D. termin do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 października 2010r. sygn. akt III SA/Kr 219/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 13 października 2010r. sygn. akt III SA/Kr 219/10 oddalił skargi E. D. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 grudnia 2009 r. nr [...] i [...] w przedmiocie zasiłków celowych specjalnych. Wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącej w dniu 23 listopada 2010r.
W dniu 7 grudnia 2010 r. skarżąca złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy. Postanowieniem z dnia 31 grudnia 2010r. w ramach przyznanego prawa pomocy w zakresie częściowym został ustanowiony dla skarżącej pełnomocnik z urzędu - adwokat.
Zarządzeniem z dnia 7 lutego 2011r. Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej, wyznaczył dla skarżącej pełnomocnika - adwokata S. K. Zarządzenie to wyznaczonemu pełnomocnikowi zostało doręczone w dniu 10 lutego 2011 r.
W dniu 7 marca 2011r. pełnomocnik skarżącej wniósł skargę kasacyjną od w/w wyroku wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Uzasadnił wniosek tym, że przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej przez stronę ustała dopiero w chwili, w której to pełnomocnik miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej, przy uwzględnieniu normalnego obciążenia pracą zawodową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie w terminie 30 dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
W sprawie wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącej w dniu 23 listopada 2010r., zatem 30-dniowy termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął w dniu 23 grudnia 2010r. Wniesienie przez pełnomocnika skarżącej skargi kasacyjnej w dniu 7 marca 2011r. oznacza, że skarga została wniesiona z uchybieniem terminu.
Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Zgodnie z art. 244 § 2 p.p.s.a. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 10 kwietnia 2010 r.) ustanowienie adwokata w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa. Od dnia wejścia w życie tej nowelizacji art. 244 § 2 p.p.s.a. należy przyjmować, że siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu przez pełnomocnika strony wyznaczonego przez sąd z urzędu rozpoczyna swój bieg najwcześniej od dnia, w którym pełnomocnik ten został zawiadomiony przez właściwy organ samorządu zawodowego adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych lub rzeczników patentowych o wyznaczeniu go do reprezentowania określonej strony postępowania.
W sprawie w ocenie Sądu warunki formalne wniosku o przywrócenie terminu zostały spełnione.
Przechodząc do kwestii braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu, zauważyć należy, że polega ona na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu.
W sprawie w niedochowaniu terminu nie można upatrywać winy skarżącej, gdyż pozostawała w usprawiedliwionym oczekiwaniu co do skuteczności czynności podejmowanych przez przyznanego mu w ramach pomocy prawnej z urzędu pełnomocnika. Pełnomocnik skarżącej w ocenie Sądu, podjął czynności procesowe, skutecznie i bez zwłoki, wobec czego nie można w jego działaniu upatrywać winy w znaczeniu przyjętym przez art. 86 p.p.s.a.
Dlatego też, Sąd na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. przywrócił skarżącej termin do wniesienia skargi kasacyjnej.