Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Pasternak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 marca 2015 r. sprawy ze skargi M. Ś na pismo Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 28 sierpnia 2014 r. znak: [ ] postanawia odrzucić skargę
Pismem opatrzonym datą 4 lutego 2015 r. Z. Ś., działając jako pełnomocnik M. Ś., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na "decyzję MOPS T.", podając, że znak tej "decyzji" to "[....]". Ponieważ treść skargi nie pozwalała jednoznacznie określić jej przedmiotu, zarządzeniem z dnia 12 marca 2015 r. Z. Ś. został wezwany, by w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi uzupełnił braki formalne skargi poprzez wskazanie numeru i daty aktu, który jest przedmiotem zaskarżenia. Ponadto wezwano Z. Ś. do przedłożenia pełnomocnictwa do działania w imieniu M. Ś.
W odpowiedzi na wezwanie Z. Ś. nadesłał stosowne pełnomocnictwo oraz pismo opatrzone datą 20 marca 2015 r. zatytułowane "Ponowne uzupełnianie braków dla sądu".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), w skrócie ppsa, stanowi, że sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Natomiast brakiem formalnym skargi jest m. in. brak sprecyzowania przedmiotu skargi (art. 57 § 1 w związku z art. 46 § 1 pkt 3 ppsa).
Jak wskazano wyżej, w odpowiedzi na wezwanie do sprecyzowania skargi Z. Ś. nadesłał pismo opatrzone datą 20 marca 2015 r., lecz, w ocenie Sądu, treść tego pisma nie pozwala na jednoznaczne określenie aktu, który został w niniejszej sprawie zaskarżony. Z. Ś. ponowne podał, że znak zaskarżonej decyzji podany w skardze jest "nadal aktualny". Jednakże zauważyć trzeba, że z akt nadesłanych przez MOPS w T. wynika, iż decyzja o podanym przez Z. Ś. znaku nie istnieje, zaś jedynym dokumentem opatrzonym tym znakiem jest pismo z dnia 5 sierpnia 2014 r. wzywające do uzupełnienia wniosku M. Ś. o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego.
W związku z powyższym Sąd uznał, że, pomimo wezwania, brak formalny skargi M. Ś. polegający na braku wskazania przedmiotu skargi nie został uzupełniony w zakreślonym terminie. Dlatego należało orzec jak w sentencji na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ppsa.