Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. T. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S. T. na odmowę udzielenia wyjaśnień przez Wojewodę postanawia: przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy podała, że domaga się zwolnienia od kosztów sądowych. Oświadczyła, że prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Wskazała, że jest współwłaścicielem kamienicy, należy do niej 57 metrowe mieszkanie spółdzielcze, działka stanowiąca pozostałość po gospodarstwie rolnym oraz udział 5/96 części w innej nieruchomości. Nie posiada zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych. Dochód jej gospodarstwa domowego wynosi 556,46 zł i stanowi go otrzymywana po mężu renta rodzinna. Uzasadniając swoje starania podniosła, że nie jest w stanie pokryć kosztów postępowania bo utrzymuje się z niewielkiej renty z części której komornik ściąga zasądzone od skarżącej długi spadkowe męża. Wykazane nieruchomości nie przynoszą dochodu a kamienica jest zamieszkała przez współwłaścicieli. Do wniosku dołączyła kopie rocznego obliczenia podatku przez organ rentowy oraz kopie odcinków otrzymywanej renty z ostatnich trzech miesięcy.
Mając na uwadze powyższe zaważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 2 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów gdy - poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży również oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku dla swojego koniecznego utrzymania.
Skarżąca złożyła oświadczenia o jakim mowa w art. 252 ppsa wskazując na swój stan rodzinny, posiadany majątek, aktualną wysokość i źródło swoich dochodów. Wysokość otrzymywanych świadczeń wykazała kopiami przedstawionych dokumentów źródłowych. Oświadczenie to jest wystarczające dla oceny aktualnych możliwości płatniczych skarżącej między innymi także i dlatego, że koresponduje z wcześniejszymi jakie składała była w innych sprawach poddanych kognicji tutejszego sądu. Niewielkie nieścisłości nie mają większego znaczenia. Zestawiając kwotę środków finansowych pozostających do swobodnego rozporządzenia z otrzymywanej renty z wysokością wpisu od skargi można stwierdzić, że choć obiektywnie nie przewyższają one dochodów skarżącej to jednak nie pozostają dla skarżącej bez znaczenia. Jej dochody są bowiem niższe od dochodów przeciętnych zarobków pracowników zatrudnionych w gospodarce a to via facti przesądza, że skarżąca nie miała specjalnych możliwości aby poczynić oszczędności. Okoliczność, że należy do niej mieszkanie spółdzielcze a nadto ułamkowy udział w nieruchomości oraz nieruchomość rolna nie powinna być rozstrzygająca na niekorzyść skarżącej ex machina. Nie można bowiem tracić z pola widzenia, że choć wymienione składniki majątkowe posiadają określoną wartość podkładową to przy posiadanych dochodach skarżąca nie posiada wymaganej przez banki zdolności do bieżącego regulowania zobowiązań (tzw. zdolności kredytowej). Z zasad doświadczenia życiowego wynika zaś, że zbycie ich ad hoc jest i trudne do wykonania i wiąże się ze znacznym ryzykiem pokrzywdzenia skarżącej przy tego rodzaju transakcji limitowanej czasem jej dokonania.
Uwzględniając to wszystko udzielono skarżącej zgodnie z wnioskiem pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zwalniając ją od kosztów sądowych.
Z przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.