Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Tadeusz Wołek po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I. P. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi I. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 11 lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia postanawia: wstrzymać wykonanie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 11 lutego 2015 r. nr [...]
Wójt Gminy decyzją z dnia [...] 2014 r. nr [...] orzekł, że kwota wypłacana I. P. za okres od 1.12.2013 r. do 31.12.2013 r. w wysokości 850 zł, a także kwota wypłacona za okres od 1.012014 r. do 31.07.2014 r. w wysokości 5 950 zł są nienależnie pobranymi świadczeniami, które należy wpłacić na konto Gminy i GOPS.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 21 lutego 2013 r. nr [...] utrzymało decyzję organu I instancji w mocy.
Na powyższą decyzję I. P. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. W skardze zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.", po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Postanowienie w sprawie wstrzymania aktu lub czynności wydane na podstawie § 2 i 3, sąd może zmienić lub uchylić w każdym czasie w razie zmiany okoliczności (§ 4). Postanowienia, o których mowa w § 3 i 4, sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (§ 5).
Z akt administracyjnych sprawy (decyzja Wójta Gminy z dnia [...] 2014 r. nr [...] - k. 20 akt administracyjnych) wynika, że skarżąca, wychowująca dwoje dzieci, ma dochód roczny w wysokości 12 654,12 zł. Dochód miesięczny na osobę w rodzinie wynosi zatem 351,5 zł.
Skarżąca jest osobą ubogą. Wykonanie zaskarżonej decyzji przez egzekucję ponad 6 000 zł z pewnością spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody skarżącej i jej rodzinie. Powyższe wypełnia przesłanki określone w art. 61 § 3 P.p.s.a. Zatem występują okoliczności, które w ocenie Sądu, wskazują na spełnienie przesłanek uzasadniających udzielenie ochrony tymczasowej.
Dlatego też podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.