Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. G. - C. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi D. G. - C. na decyzję Wojewody z dnia 1 lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: I. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podała, że jest sama i z nikim nie prowadzi gospodarstwa.
Określając swój majątek uwidoczniła, że nie posiada nieruchomości. Twierdzi, że ma jedynie prawo do zamieszkiwania przy ul. A w K. Nie posiada także zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych. Wyjaśniła, że nie ma nawet własnego wyposażenia mieszkania.
Swoje miesięczne dochody oszacowała na kwotę 1092 zł otrzymywanej emerytury.
Uzasadniając swoje starania odniosła się do okoliczności nurtującej ją sprawy.
Do wniosku dołączyła kopię decyzji o waloryzacji emerytury, która potwierdza wysokość otrzymywanej przez skarżącą do wypłaty kwoty.
W oparciu o zalegające w aktach sprawy kopie dokumentów okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje, że skarżąca ma aktualnie 74 lata i jest rozwiedziona (vide: kopia wyroku sygn. akt. [...]), jednocześnie orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS została uznana na trwałe za osobę całkowicie niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 1 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym o ile - poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży również oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne" (art. 252 ppsa) przy czym owa dokładność stopniowana jest przekonaniem sądu i referendarza, że strona podnoszone przez siebie okoliczności "wykazała".
W realiach niniejszej sprawy skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie skarżącej poparte kopią okazanego dokumentu źródłowego i uzupełnione informacjami dostępnymi orzekającemu z urzędu jest wystarczające do oceny jej aktualnych możliwości płatniczych strony. Obrazuje, że skarżąca nie należy do osób zamożnych. Tak bowiem należy postrzegać osobę starszą, samotną, bez majątku, utrzymującą się ze stosunkowo niskiej emerytury. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że w takich warunkach i przy obecnym poziomie cen, środki jakimi dysponuje wystarczają na opędzenie podstawowych potrzeb życiowych. Co za tym idzie konieczność wygospodarowania pieniędzy na opłacenie kosztów sądowych i kwalifikowanego pełnomocnika z wyboru jest problematyczne i uzasadnia twierdzenie, że skarżąca nie jest w stanie ich ponieść. Biorąc to pod uwagę udzielono więc skarżącej zgodnie z wnioskiem pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekając jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 1 ppsa w związku z art. 245 §2 ppsa.