Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w przedmiocie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych w Gminie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dąbek(spr.) WSA Maria Zawadzka Sędziowie WSA Janusz Bociąga Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2013 r. sprawy ze skargi B. S. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 10 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych w Gminie postanawia I. skargę odrzucić, II. zwrócić stronie skarżącej z kasy Sądu wpis w kwocie 300 zł (słownie: trzysta złotych).

Uzasadnienie strona 1/5

postanowienia WSA w Krakowie z dnia 22 października 2013r.

W dniu 10 maja 2011r. Rada Miejska podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych w Gminie. Uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 7 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007r. nr 19, poz. 115 z późn. zm.). Do kategorii dróg gminnych zostały zaliczone drogi wymienione w załączniku Nr 1 do tej uchwały.

Pismem z dnia 28 stycznia 2013r. B. S. wezwała Radę Miejską do zmiany powyższej uchwały z dnia 10 maja 2011r. Nr [...] jako niezgodnej z prawem. B. S. podniosła, iż zgodnie z treścią ustawy o drogach publicznych Rada Gminy zobowiązana była do wykazania w swojej uchwale wszystkich dróg publicznych znajdujących się na terenie Gminy, czego jednak nie dokonała w stosunku do drogi nr [...] położonej w miejscowości M, której jest właścicielem.

W dniu 26 lutego 2013r. Rada Miejska podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie odmowy uwzględnienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa skierowanego w dniu 29 stycznia 2013 roku przez Panią B. S. Uchwała została podjęta na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Rada Miejska stwierdziła, iż wezwanie do usunięcia naruszenia prawa jest bezzasadne, gdyż nie doszło do naruszenia prawa. Rada Miejska wyjaśniła, iż droga nr [...] w M nie została zaliczona do dróg gminnych, gdyż jest drogą wewnętrzną.

Pismem z dnia 20 marca 2013r. B. S. wniosła skargę na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 10 maja 2011r. Nr [...] w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych w Gminie, domagając się stwierdzenia jej nieważności. Zaskarżonej uchwale zarzuciła naruszenie art. 7 ustawy o drogach publicznych. Skarżąca podniosła, iż położona w miejscowości M droga nr [...] nie została zaliczona do dróg gminnych mimo, że właścicielem gruntu jest Gmina, a w rejestrze grunt ten opisany jest jako droga. Skarżąca wskazała, iż w/w droga stanowi dojazd do jej domu, a w wyniku podjęcia zaskarżonej uchwały jej nieruchomość została pozbawiona dostępu do drogi publicznej.

W odpowiedzi na skargę Rada Miejska wniosła o oddalenie skargi jako bezzasadnej. Zdaniem Rady Miejskiej, zaskarżona uchwała jest zgodna z prawem i ma oparcie w obowiązującym porządku prawnym. Rada Miejska stwierdziła, iż drogi nie zaliczone do kategorii dróg gminnych są drogami wewnętrznymi. Poza tym nie każda droga jest drogą publiczną. Rada Miejska wyjaśniła, iż przed podjęciem zaskarżonej uchwały została przeprowadzona ocena jakie jest przeznaczenie poszczególnych dróg i jakie dana droga ma znaczenie dla społeczności lokalnej. Rada Miejska wskazała, iż o tym czy dana droga jest drogą publiczną, stanowią względy techniczne i prawne. Biorąc powyższe pod uwagę, droga o nr [...] w M została zaliczona do dróg wewnętrznych.

Wezwana do wykazania, że zaskarżona uchwała narusza jej interes prawny lub uprawnienie, B. S. w piśmie z dnia 13 czerwca 2013r. wyjaśniła, iż jest właścicielem działki nr [...] położonej w miejscowości S, która bezpośrednio sąsiaduje z działką nr [...] położoną w miejscowości M, oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka drogowa, której właścicielem jest Gmina. Skarżąca podniosła, iż ponieważ jej nieruchomość nie posiada odpowiedniego dostępu do drogi publicznej, powołując się na art. 145 § 1 Kodeksu cywilnego, przewidującego możliwość ustanowienia w stosunkach sąsiedzkich służebności drogowej, mogłaby skorzystać z tego uprawnienia i domagać się ustanowienia drogi koniecznej, ale składając wniosek o jej ustanowienie zostanie on odrzucony, gdyż zgodnie z decyzją Wojewody regulującą stan prawny działki drogowej nr [...] ([...]) jej nieruchomość posiada nieskrępowany dostęp do drogi publicznej. Skarżąca uważa więc, iż sytuacja, w której nastąpiła niezgodność stanu prawnego ze stanem faktycznym powoduje nieuprawnione ograniczenie jej jako właściciela w możliwości korzystania z jej nieruchomości.

Strona 1/5