Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2016r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. Z. - G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 24 lutego 2016r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.
Pismem z dnia 10 stycznia 2016r. M. Z. - G. wniosła o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego od dnia 18 grudnia 2015r.
Decyzją z dnia [...] 2016r. nr [...] Wójt Gminy przyznał M. Z. - G. świadczenie pielęgnacyjne na okres od 9 do 31 stycznia 2016r. w wysokości 996,70 zł oraz w wysokości 1300 zł miesięcznie na okres od dnia 1 lutego do dnia 31 października 2016r. w związku z opieką nad D. G. Równocześnie organ I instancji odmówił przyznania M. Z. - G. świadczenia pielęgnacyjnego na okres od 18 dnia grudnia 2015r. do dnia 8 stycznia 2016r.
Po rozpatrzeniu odwołania M. Z. - G., Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 24 lutego 2016r. nr [...] uchyliło decyzję Wójta Gminy z dnia [...] 2016r. nr [...] i przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.
Pismem z dnia 8 marca 2016r. M. Z. - G. wniosła skargę na powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, domagając się wyrównania świadczenia od dnia 1 stycznia 2016r.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o umorzenie postępowania, gdyż decyzją z dnia 11 marca 2016r. uchyliło swoją decyzję z dnia 24 lutego 2016r. nr [...] i przyznało M. Z. - G. świadczenie pielęgnacyjne na okres od 1 stycznia do 31 października 2016r. w wysokości 1300 zł miesięcznie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 54 § 3 zdanie 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz.270 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.), organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania.
Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Jak wynika bowiem z akt sprawy Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 11 marca 2016r. nr [...] uwzględniło w całości skargę M. Z. - G. i uchyliło zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji i przyznało skarżącej świadczenie pielęgnacyjne na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 października 2016r. w wysokości 1300 zł miesięcznie.
Należy zauważyć, że wydana przez organ II instancji decyzja z dnia 11 marca 2016r., spowodowała, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 24 lutego 2016r. nr [...] oraz poprzedzająca ją decyzja Wójta Gminy z dnia [...] 2016r. nr [...] zostały wyeliminowane z obrotu prawnego. W tym momencie postępowanie sądowoadministracyjne stało się bezprzedmiotowe z uwagi na brak decyzji będącej przedmiotem zaskarżenia. Wydanie przez organ odwoławczy decyzji w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a., to jest tzw. decyzji autokontrolnej, wzruszającej decyzję ostateczną zaskarżaną do sądu administracyjnego, powoduje bezprzedmiotowość postępowania sądowoadministracyjnego zainicjowanego skargą na tę decyzję. W tych okolicznościach zaistniała podstawa prawna do wydania przez sąd postanowienia o umorzeniu postępowania sądowoadministracyjnego, zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.
Należy dodatkowo zwrócić uwagę, że prawomocność materialna postanowienia wydanego na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. może zostać wzruszona wskutek prawomocnego wyroku uwzględniającego skargę na decyzję autokontrolą. Uchylenie przez sąd administracyjny decyzji autokontrolnej skutkowałoby tym, że odżyłaby zarówno decyzja organu, jak i skarga złożona na nią do sądu administracyjnego. Wówczas organ odwoławczy byłby zobowiązany przekazać skargę na decyzję poprzednio wydaną wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. akt II GSK 2367/13). Obowiązek rozpoznania przez sąd administracyjny skargi złożonej na decyzję ostateczną aktualizuje się w takim przypadku pomimo tego, że wcześniej wydane zostało postanowienie o umorzeniu postępowania. W rezultacie uchylenie decyzji autokontrolnej oznaczałoby, że postępowanie z pierwotnej skargi nie byłoby już bezprzedmiotowe i toczyłoby się według zasad postępowania sądowoadministracyjnego (por. J.P. Tarno, Komentarz. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2010, s. 179; wyrok NSA z 7 kwietnia 2011r., sygn. akt II FSK 1552/10; wyrok NSA z 11.05.2011r., sygn. akt II OSK 810/10).
Wobec faktu, że w rozpoznawanej sprawie Samorządowe Kolegium Odwoławcze wydało tzw. decyzję autokontrolną, w całości uwzględniając skargę M. Z. - G., należało umorzyć niniejsze postępowanie sądowoadministracyjne wywołane tą skargą. Postępowanie to stało się bowiem bezprzedmiotowe, co zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. stanowi podstawę do umorzenia postępowania.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny - na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - orzekł jak w sentencji.