Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Bożenna Blitek po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
Postanowieniem z dnia 14 maja 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę M. S., gdyż została wniesiona po terminie.
Pismem z dnia 5 czerwca 2018 r., uzupełnionym następnie pismem z dnia 1 lipca 2018 r., M. S. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Uzasadniając wniosek skarżący wyjaśnił, że uchybienie terminu do wniesienia skargi było spowodowane dużym obciążeniem obowiązkami służbowymi w pracy. Dokument z odpowiedzią skarżący miał przygotowany już na początku marca i gotowy do wysyłki, jednak zagubił się pośród innych rzeczy, które skarżący miał przygotowane do wysłania z pracy. Skarżący wyjaśnił, że w tym okresie oprócz swoich codziennych obowiązków musiał też przejąć obowiązki kolegi, który się rozchorował. Poza tym w tym okresie młodsza córka skarżącego miała kolejne infekcje i musiał z żoną układać czas pracy, gdyż oboje nie mogli brać zwolnień ze względu na obowiązki związane z pracę zawodową. Dopiero porządkując dokumenty w pracy skarżący znalazł list i od razu go wysłał.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Skutki prawne niezachowania terminu oraz podstawy prawne przywrócenia terminu reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, zwana dalej p.p.s.a.):
"Art. 85. Czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna."
"Art. 86. § 1. Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym."
"Art. 87. § 1. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
§ 2. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
§ 3. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi.
§ 4. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie."
Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Należy podkreślić, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jego uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Jeżeli strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa nie jest możliwe przywrócenie terminu. Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienia NSA: z dnia 15 lipca 2014 r., II FZ 832/14; z dnia 9 września 2014 r., I GZ 499/14 oraz z dnia 2 października 2014 r., II OZ 1011/14 - www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Innymi słowy jedynie zaistnienie wyjątkowych, nieprzewidywalnych i niezależnych od strony okoliczności, których nie mogła usunąć w terminie do dokonania danej czynności, może uzasadniać jego przywrócenie. Nie uzasadniają więc przywrócenia uchybionego terminu okoliczności takie jak dopuszczenie się choćby lekkiego niedbalstwa przez stronę, czy też niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw, bądź nieznajomość prawa (por. postanowienia NSA: z dnia 12 stycznia 2016 r., II OZ 1369/15; z dnia 28 listopada 2012 r., I OZ 869/12; z dnia 8 lipca 2008 r. sygn. akt. II OZ 712/08, dostępne na stronie internetowej - Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych - http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Brak swojej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi skarżący upatruje w dużym obciążeniu obowiązkami służbowymi w pracy. Jednak zdaniem Sądu, duża ilość obowiązków służbowych nie jest okolicznością nadzwyczajną uzasadniającą przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Jak wynika z treści wniosku o przywrócenie terminu skarżący przygotował skargę, jednak zapomniał ją wysłać. Należy zauważyć, że wysłanie skargi nie jest czynnością skomplikowaną i nie wymaga jej osobistego złożenia w siedzibie Sądu. Wystarczy, że strona w ustawowym terminie nada ją w urzędzie pocztowym. Zarówno skarżący, jak i jego żona mogli to zrobić w drodze do lub z pracy.
Z tych samych względów Sąd nie uwzględnił tłumaczenia skarżącego, że nie mógł wnieść skargi w terminie z uwagi na chorobę córki i konieczność sprawowania nad nią opieki. Nie kwestionując stanu zdrowia córki skarżącego jeszcze raz należy wskazać, że skarżący lub jego żona mogli nadać skargę w urzędzie pocztowym w drodze do lub z pracy.
Mając powyższe na względzie - Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skarżący nie uprawdopodobnił swojego braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi i w oparciu o treść art. 86 § 1 p.p.s.a. - orzekł jak w sentencji.