Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. S. na uchwałę Rady Miasta Krakowa nr LXXXIX/2177/17 z dnia 22 listopada 2017 r., w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, ustalenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłaty abonamentowej dla niektórych użytkowników dróg oraz sposobu pobierania tych opłat postanawia: 1. sprostować oczywistą omyłkę w postanowieniach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 sierpnia 2018 r., 14 sierpnia 2018 r. oraz 6 września 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 404/18 w ten sposób, że w miejsce słów "w sprawie ze skargi Z." wpisać słowa "w sprawie ze skargi Z."; 2. sprostować oczywistą omyłkę w postanowieniach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 sierpnia 2018 r., 14 sierpnia 2018 r. oraz 6 września 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 404/18 w ten sposób, że w miejsce słów "w przedmiocie ustalenie stref płatnego parkowania ustalenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłaty abonamentowej dla niektórych użytkowników dróg oraz sposobu pobierania tych opłat" wpisać słowa "w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, ustalenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłaty abonamentowej dla niektórych użytkowników dróg oraz sposobu pobierania tych opłat"; 3. sprostować oczywistą omyłkę w sentencji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 września 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 404/18 w ten sposób, że w miejsce słów "sygn. akt III 404/18" wpisać słowa "sygn. akt III SA/Kr 404/18".
W postanowieniach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 sierpnia 2018 r., 14 sierpnia 2018 r., 6 września 2018 r. które wydano w niniejszej sprawie, omyłkowo wskazano, że sprawa toczy się "ze skargi Z." S. zamiast "ze skargi Z." S.
Omyłkowo wskazano także nazwę uchwały "w przedmiocie ustalenie stref płatnego parkowania ustalenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłaty abonamentowej dla niektórych użytkowników dróg oraz sposobu pobierania tych opłat" zamiast "w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, ustalenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłaty abonamentowej dla niektórych użytkowników dróg oraz sposobu pobierania tych opłat."
W sentencji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 września 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 404/18 omyłkowo wskazano sygnaturę sprawy jako "sygn. akt III 404/18" zamiast "sygn. akt III SA/Kr 404/18".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
W rozpatrywanym przypadku znajduje zastosowanie art. 156 § 1 i § 2 zd. 1 w zw. z art. 166 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), zgodnie z którym sąd - także na posiedzeniu niejawnym - może z urzędu sprostować w postanowieniu niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Analiza akt sprawy nie pozostawia wątpliwości, że w podlegających sprostowaniu postanowieniach omyłkowo podano, że sprawa toczy się "ze skargi Z.", podczas gdy toczy się "ze skargi Z." S..
Omyłkowo podano również nazwę uchwały, podczas gdy jej prawidłowa nazwa brzmi "w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, ustalenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłaty abonamentowej dla niektórych użytkowników dróg oraz sposobu pobierania tych opłat."
W sentencji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 września 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 404/18 omyłkowo wskazano sygnaturę sprawy jako " sygn. akt III 404/18" zamiast "sygn. akt III SA/Kr 404/18".
Uchybienia te uznać jednak należało za oczywiste omyłki i stąd podjęcie niniejszego rozstrzygnięcia stało się konieczne.
Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji.