Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. Ś. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt: III SA/Kr 1063/12 odrzucającym skargę Z. Ś. w przedmiocie niewykonania wyroku w sprawie o sygn. akt: III SA/Kr 288/12 p o s t a n a w i a odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego.
W dniu 19 grudnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem sygn. akt: III SA/Kr 1063/12 odrzucił skargę Z. Ś. w przedmiocie niewykonania wyroku w sprawie o sygn. akt: III SA/Kr 288/12.
Pismem z dnia 17 kwietnia 2013 r. (nadanym na poczcie w dniu 18 kwietnia 2013 r.) Z. Ś. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o "wznowienie postępowania administracyjnego", w którym domagał się wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem WSA z dnia 19 grudnia 2012 r., III SA/Kr 1063/12.
Zarządzeniem z dnia 24 maja 2013 r. Sąd wezwał skarżącego do wyjaśnienia charakteru pisma z dnia 17 kwietnia 2013 r. oraz w razie wskazania, że stanowi ono skargę o wznowienie postępowania sądowego, do uzupełnienia w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi o wznowienie postępowania, jej braków formalnych poprzez wskazanie podstaw wznowienia postępowania sądowego zakończonego kwestionowanym postanowieniem oraz okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania sądowego.
Wezwanie powyższe, wraz ze stosownym pouczeniem o konsekwencjach jego niewykonania, zostało skutecznie doręczone skarżącemu w dniu 3 czerwca 2013 r.
W dniu 6 czerwca 2013 r. Z. Ś. wniósł pismo w odpowiedzi na wezwanie, w którym nie zawarł żądanych przez Sąd informacji cytując zarówno przesłanki wznowienia postępowania administracyjnego, jak i sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści przepisu art. 280 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę. Na żądanie sądu zgłaszający skargę o wznowienie postępowania obowiązany jest uprawdopodobnić okoliczności stwierdzające zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia. Jak podnosi się w orzecznictwie wskazanie podstaw wznowienia i ich uzasadnienie jest elementem obligatoryjnym skargi (art. 279 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), którego brak powoduje, że skarga o wznowienie nie może być przez Sąd rozpoznana merytorycznie i podlega odrzuceniu (por. postanowienie NSA w Warszawie z dnia 27 maja 2007 r., I OZ 347/08, LEX nr 494207).
W związku z nieprecyzyjną treścią wniosku skarżącego z dnia 17 kwietnia 2013 r., w tym zwłaszcza w zakresie wskazania, czy skarżący żąda wznowienia postępowania administracyjnego, czy sądowego, Sąd zwrócił się bezpośrednio do skarżącego o wyjaśnienie charakteru jego pisma z dnia 17 kwietnia 2013 r. oraz uzupełnienie jego braków formalnych, jeżeli wniosek miał dotyczyć wznowienia postępowania sądowego.
Jak wynika z akt sprawy, skarżący udzielił odpowiedzi w piśmie z dnia 4 czerwca 2013 r., jednakże nie wykonał wezwania Sądu. Mając na uwadze, że skarżący powołał się m.in. na wszystkie ustawowe przesłanki wznowienia postępowania sądowego, Sąd zakwalifikował wniosek skarżącego jako wniosek o wznowienie postępowania sądowego. Ustalenie powyższe skutkowało stwierdzeniem, że skarżący jest reprezentowany przez adwokata ustanowionego z urzędu. Skoro bowiem postępowanie niniejsze toczy się w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem w sprawie o sygn. akt: III SA/Kr 1063/12, to skarżący reprezentowany jest w przez pełnomocnika z urzędu ustanowionego w postępowaniu o sygn. akt: III SA/Kr 1063/12. Zgodnie z art. 39 pkt 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pełnomocnictwo ogólne lub do prowadzenia poszczególnych spraw obejmuje z samego prawa umocowanie do wszystkich łączących się ze sprawą czynności w postępowaniu, nie wyłączając skargi o wznowienie postępowania i postępowania wywołanego jej wniesieniem. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale 7 sędziów z dnia 2 grudnia 2010 r. II GPS 2/10, LEX nr 668584 stwierdził, że prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości lub ustanowienia adwokata (radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego) przyznane stronie w sprawie ze skargi, na podstawie art. 244 i art. 245 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 153, poz. 1270 ze zm.), obejmuje postępowanie ze skargi o wznowienie postępowania w tej sprawie.
W ocenie Sądu nie było celowe wzywanie pełnomocnika z urzędu o wskazanie podstaw wznowienia postępowania sądowego zakończonego postanowieniem WSA z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt: III SA/Kr 1063/12 oraz okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania sądowego, skoro pełnomocnik skarżącego w piśmie z dnia 4 marca 2013 r. wyraził opinię o braku zarzutów, które mogłyby być postawione postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt: III SA/Kr 1063/12. Z kolei skarżący w piśmie z dnia 4 czerwca 2013 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Sądu nie uzasadnił podstaw wznowienia postępowania sądowego, nie podał też w jakiej dacie dowiedział się o podstawach wznowienia, ani nie wskazał okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania sądowego i dopuszczalności wznowienia.
Mając powyższe na uwadze, Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 280 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który stanowi, iż sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę. Na żądanie sądu zgłaszający skargę o wznowienie postępowania obowiązany jest uprawdopodobnić okoliczności stwierdzające zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia.