Kraków, dnia 30 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego specjalnego postanawia: odmówić przyznania adwokatowi M. Z. wynagrodzenia za zastępstwo procesowe przyznane skarżącej na zasadzie prawa pomocy
Wyrokiem z dnia 5 listopada 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę W. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 czerwca 2006r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego specjalnego.
Od wyroku tego skarżąca, działająca w sprawie przez ustanowionego na mocy postanowienia referendarza sądowego adwokata, wniosła skargę kasacyjną.
W wyniku jej rozpoznania Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia
27 listopada 2009 r., sygn. akt I OSK 602/09, uchylił zaskarżony wyrok oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 czerwca 2006 r.
W wyroku tym Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł o przyznaniu pełnomocnikowi skarżącej wynagrodzenia na zasadzie prawa pomocy, wskazując, że wynagrodzenie takie przyznawane jest przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w art. 258-261 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) W uzasadnieniu podkreślono także, że stosownie do § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) pełnomocnik skarżącej powinien złożyć sądowi administracyjnemu oświadczenie o jakim mowa w tym przepisie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej w skrócie - p.p.s.a.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do treści przepisu § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części. Przedmiotowe oświadczenie jest zatem niezbędnym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów, stanowiącym przesłankę do przyjęcia, że praca pełnomocnika nie została wynagrodzona. Samo żądanie w tym zakresie, bez stosownego oświadczenia, nie jest wystarczające. Należy zaznaczyć, że brak jest podstaw do wezwania adwokata do uzupełnienia wniosku w trybie art. 49 § 1 p.p.s.a, bowiem dyspozycja tego przepisu odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy pismo obarczone jest brakami formalnymi. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego niezłożenie przez pełnomocnika wskazanego oświadczenia nie stanowi braku formalnego pisma lecz brak w zakresie uzasadnienia wniosku, w związku z czym jako nieuzasadniony podlega on oddaleniu (postanowienie z dnia 14 października 1998 r. II CKN 687/98, OSNC Nr 3/1999 poz. 63). Podobne stanowisko prezentuje Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 18 października 2005 r., II FZ 625/05 (niepubl.), według którego samo żądanie przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej bez stosownego oświadczenia stanowiącego zasadniczy składnik uzasadnienia wniosku, nie jest wystarczające.
W niniejszej sprawie substytut adwokata z urzędu M. Z., adwokat K. S. na rozprawie jaka odbyła się 5 listopada 2008 r. przed Wojewódzkim Sadem Administracyjnym w Krakowie wniosła o przyznanie zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu. Z protokołu rozprawy wynika zatem, że zgłaszając wniosek o zasądzenie kosztów pełnomocnik nie złożył oświadczenia, że koszty zastępstwa procesowego nie zostały zapłacone w całości ani w części.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie, skoro wniosek pełnomocnika nie zawiera wymaganego oświadczenia, brak jest podstaw do jego uwzględnienia w zakresie przyznania mu wynagrodzenia z tytułu udzielonej pomocy prawnej z urzędu.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji.