Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. Z. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W. Z. na uchwałę Rady Miasta z dnia 6 lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania, ustalenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłaty abonamentowej dla niektórych użytkowników dróg oraz sposobu pobierania tych opłat postanawia: przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidocznił brak osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swój majątek podał, że w nie posiada nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Swoje miesięczne dochody oszacował na kwotę 829,27 zł renty.
Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że jest osobą borykającą się z problemem niepełnosprawności i w związku z tym ponosi wydatki na leki
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 2 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym m.in. poprzez zwolnienie od kosztów sadowych (art. 245 §3 ppsa) o ile - poza wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść tych kosztów bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny.
W realiach niniejszej sprawy skarżący złożył oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa wskazując na swój stan rodzinny, majątek, dochody. Oświadczenia te są wystarczające do oceny możliwości płatniczych strony, które nie rysują się szczególnie. Skarżący nie należy do osób "zamożnych" w potocznym tego słowa znaczeniu. Tak bowiem wypada postrzegać osobę samotnie gospodarującą, bez majątku, utrzymującą się niewielkiej renty, borykającą się z problemem niepełnosprawności. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że przy obecnym poziomie cen oraz usług skromne środki jakie skarżący ma do dyspozycji wystarczają na opędzenie najpilniejszych potrzeb życia codziennego. Mając to wszystko na uwadze można więc stwierdzić, że aktualnie skarżący nie jest w stanie opłacić kosztów sądowych bez uszczerbku dla swego koniecznego utrzymania i w konsekwencji udzielono mu wnioskowanej pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekając jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.