Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. W. - B. o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. W. - B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: odrzucić wniosek.
Skarżąca w złożonym dnia 7 maja 2009 r. na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się ustanowienia adwokata.
Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidoczniła brak osób z którymi pozostawałaby we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swój majątek podała, że nie ma żadnych nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego oszacowała na kwotę 594 zł renty.
Uzasadniając swoje starania wyraziła głębokie zaniepokojenie sygnalizowanymi przez siebie okolicznościami.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
W niniejszej sprawie nie ma najmniejszych wątpliwości, że wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie jest prawomocny od dnia 21 listopada 2008 r. Potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest bowiem postanowienie z dnia 9 grudnia 2008 r. o stwierdzeniu prawomocności (k. 24). Zarazem nie ulega też wątpliwości, że obecny wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżąca złożyła w dniu 7 maja 2009 r. wynika to bowiem z datownika prezentaty sądu przyłożonego na formularzu PPF.
Mając to na uwadze wypada zauważyć, że stosownie do treści art. 243 §1 ppsa prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Z przepisu tego wynika więc, iż prawo pomocy nie może być przyznane w przypadku, gdy postępowanie w sprawie zostało zakończone. Praktyka orzecznicza Naczelnego Sądu Administracyjnego dopuszcza co prawda takie rozumienie określenia "tok postępowania", które obejmuje także postępowanie zainicjowane przez stronę po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowania w sprawie, które ma poprzez przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej doprowadzić do wzruszenia prawomocnego orzeczenia (por. postan. NSA z 21 marca 2006 r. I OZ 346/06) nie można jednak tracić z pola widzenia, że w realiach niniejszej sprawy z niczym takim nie mamy do czynienia.
W konsekwencji tego co powiedziano wniosek skarżącej jako niedopuszczalny podlega odrzuceniu (tak. post. NSA z 14.11.2006 r. II FZ 718/06, post. NSA z 4.07.2006 r. II OZ 684/06) i z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 243 §1 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.