Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. N. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika w sprawie ze skargi S. N. na uchwałę Rady Miasta z dnia 10 października 2012r. Nr [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy oraz tymczasowych pomieszczeń p o s t a n a w i a : pozostawić wniosek skarżącej o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika bez rozpoznania.
W skardze na uchwałę Rady Miasta z dnia 10 października 2012r. Nr [...] w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy oraz tymczasowych pomieszczeń skarżąca zawarła wniosek o zwolnienie jej od kosztów sądowych i ustanowienie dla niej pełnomocnika z urzędu.
Pismem z dnia 15 maja 2013r. skarżąca została wezwana do wypełnienia urzędowego formularza "PPF" w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Zarządzeniem z dnia 5 lipca 2013r., sygn. akt III SA/Kr 508/13 referendarz sądowy pozostawił wniosek skarżącej o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika bez rozpoznania, gdyż skarżąca nie nadesłała w wyznaczonym terminie wypełnionego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W piśmie z dnia 19 lipca 2013r. skarżąca ponownie wniosła o zwolnienie jej od kosztów sądowych i ustanowienie dla niej pełnomocnika. Skarżąca oświadczyła ponadto, że nie wiedziała nic o jakiejkolwiek korespondencji z Sądu, gdyż nie otrzymała żadnego awiza.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, iż pismo skarżącej z dnia 19 lipca 2013r. Sąd potraktował jako sprzeciw od zarządzenia referendarza sądowego z dnia 5 lipca 2013r. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia, zdaniem Sądu, treść pisma, w której skarżąca oświadczyła, iż nie otrzymała korespondencji zawierającej formularz PPF wniosku o przyznanie prawa pomocy, oraz że pismo to wpłynęło do Sądu w terminie otwartym do wniesienia sprzeciwu.
Zgodnie z treścią art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm., zwana dalej p.p.s.a), wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu. Z kolei zgodnie z art. 257 p.p.s.a., wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Bezsporne w sprawie jest to, że skarżąca pomimo wezwania nie złożyła wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu "PPF". Formularz wniosku został przesłany na wskazany przez skarżącą adres, jednak pomimo dwukrotnego awizowania skarżąca nie odebrała przesyłki. Natomiast zawiadomienie o przesyłce pozostawiono w oddawczej skrzynce pocztowej skarżącej. Formularz wniosku został zatem prawidłowo doręczony skarżącej w trybie przewidzianym w art. 73 p.p.s.a.:
"Art. 73. § 1. W razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2.
§ 2. Zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe.
§ 3. W przypadku niepodjęcia pisma w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy.
§ 4. Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1."
Skoro zatem skarżąca nie złożyła wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu, to jej wniosek o przyznanie prawa pomocy należało pozostawić bez rozpoznania.
Na marginesie Sąd zwraca uwagę, że także zawarty w sprzeciwie ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy nie został przez skarżącą złożony na urzędowym formularzu. Zostanie on rozpoznany w odrębnym postępowaniu pod warunkiem, że skarżąca nadeśle wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 257 w związku z art. 260 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji.