Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2018 r. z urzędu na posiedzeniu niejawnym zażalenia G. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 listopada 2017 r. sygn. akt III SA/Kr 508/17 odrzucające skargę w sprawie ze skargi G. P. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 8 lipca 2015 r. nr XXI/340/15 w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miejskiej Kraków oraz tymczasowych pomieszczeń postanawia umorzyć postępowanie sądowe w zakresie objętym zażaleniem na postanowienie o odrzuceniu skargi
Postanowieniem z dnia 2 listopada 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie sygn. akt III SA/Kr 508/17 odrzucił skargę G. P. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 8 lipca 2015 r. nr XXI/340/15 w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miejskiej Kraków oraz tymczasowych pomieszczeń.
Pismem z dnia 14 listopada 2017 r. został złożony wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi i po rozpoznaniu tego wniosku, Sąd postanowieniem z dnia 1 grudnia 2017 r. przywrócił termin do wniesienia skargi.
W dniu 28 listopada 2017 r. skarżący wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 2 listopada 2017 r. o odrzuceniu skargi.
Pismem z dnia 18 stycznia 2018 r. skarżący G. P. oświadczył, że wycofuje zażalenie.
Także pełnomocnik skarżącego złożył oświadczenie o niepodtrzymywaniu zażalenia G. P. i będąc pouczonym o złożeniu w terminie jednoznacznego oświadczenia co do potrzymania lub cofnięcia zażalenia, odmówił zajęcia stanowiska pod rygorem uznania, że brak złożenia oświadczenia będzie oznaczał cofnięcie zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Oświadczenie skarżącego G. P. z dnia 18 stycznia 2018 r. o braku podtrzymania wniesionego uprzednio zażalenia Sąd potraktował jako jego cofnięcie. Skarżący bowiem wyraźnie zrezygnował z popierania wniesionego zażalenia z tego powodu, że został przywrócony terminu do wniesienia skargi. Tym samym wprawdzie skarżący nie użyła słowa "cofnięcie" zażalenia, ale w kontekście jego pisma z dnia 18 stycznia 2018 r. nie ulega wątpliwości, że właśnie brak podtrzymania zażalenia stanowi jego cofniecie.
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", strona skarżąca może cofnąć także zażalenie.
W rozpatrywanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że cofnięcie zażalenia nie spowoduje naruszenia art. 60 P.p.s.a. Przywrócenie terminu do wniesienia skargi przez skarżącego pozwala sprawie nadać bieg i ją rozpoznać. Tym samym nie jest celowym dalsze prowadzenie postępowania w przedmiocie badania uchybienia terminu do wniesienia skargi, skoro termin został przywrócony. W tym zakresie, tj. rozpoznania zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi jako wniesionej z uchybieniem terminu, postępowanie po dacie 1 grudnia 2017 r. stało się bezprzedmiotowe. Skoro bezprzedmiotowym stało się postępowanie sądowe wywołane wniesieniem zażalenia, to należy w tym zakresie umorzyć postępowanie sądowe na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Stosownie bowiem do art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, także wówczas, gdy strona skarżąca skutecznie cofnęła środek zaskarżenia. Jak wynika wprost z art. 195 § 3 P.p.s.a. jeżeli postępowanie zażaleniowe stało się bezprzedmiotowe przed przedstawieniem zażalenia wraz z aktami sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, wojewódzki sąd administracyjny na posiedzeniu niejawnym umarza to postępowanie.
Mając powyższe na uwadze należało, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. orzec jak w sentencji postanowienia i umorzyć postępowanie sądowe w zakresie objętym zażaleniem G. P. na postanowienie z dnia 2 listopada 2017 r. o odrzuceniu skargi.