Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat K. K. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu w postępowaniu przed sądem administracyjnym w sprawie ze skargi J. P. na uchwałę Rady Miasta z dnia 23 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia ulic do kategorii dróg gminnych postanawia: przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie adwokat K. K. wykonującej zawód w Kancelarii Adwokackiej przy ul. [...] w K kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Ustanowiony dla skarżącej adwokat (k. 20 i n.) wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w osobie mecenas K. K. (vide: zarządzenie Dziekana ORA k. 30) w złożonym dnia 4 listopada 2011 r. na rozprawie przed tutejszym Wojewódzkim Sądem Administracyjnym piśmie wniosła o zasądzenie na jej rzecz kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu jako, że koszty zastępstwa procesowego nie zostały uiszczone w całości ani w jakiejkolwiek części (k. 39, 46).
W oparciu o akta sprawy okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje, że adwokat stawała trzykrotnie przed sądem (k. 46, 55, 106), sporządziła kilka wystąpień pisemnych wraz z załącznikami (k. 39-42, 47, 97-98). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wydanym przez siebie postanowieniu nie orzekł o przyznaniu wynagrodzenia adwokat za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy (k. 107)
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do treści powołanego wyżej art. 250 ppsa, wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 02/163/1348 ze zm.) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez adwokata ustanowionego z urzędu (§1 rozp.)
Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w §20 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. Z treści pisma adwokat złożonego na rozprawie w dniu 4 listopada 2010 r. wynika, że domaga się "przyznania na swoją rzecz kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, jako że koszty zastępstwa procesowego nie zostały zapłacone w całości ani w części". Mimo pewnych zastrzeżeń gdy chodzi o precyzję sformułowania takiego oświadczenia zachodzą warunki do uznania, że wyjaśnienie tej treści można poczytywać za oświadczenie, o jakim mowa w §20 powołanego rozporządzenia.
W myśl §2 ust. 2 powołanego rozporządzenia podstawę zasądzenia opłat stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5. Gdy chodzi o postępowanie przed sądami administracyjnymi konkretyzuje je umieszczony w rozdziale 5 rozporządzenia przepis §18 różnicując w zależności od sprawy i instancji wysokość wskaźnika stawki należnego wynagrodzenia.
W realiach niniejszej sprawy adwokat nie określiła co prawda rodzaju czynności za którą domaga się od Skarbu Państwa wynagrodzenia, jednak akta sprawy potwierdzają, że po wyznaczeniu jej do roli pełnomocnika adwokat kilkukrotnie stawała przed sądem i dokonywała na wezwanie sądu I instancji czynności. W myśl zatem ust. 1 pkt. 1 lit. c powołanego przepisu §18 rozporządzenia w sprawie takiej jak niniejsza należy się adwokat kwota 240 zł., która na mocy §2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Mając to wszystko na uwadze orzeczono jak w sentencji.