Wniosek w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi R. B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 20 marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie

Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.

Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.

Objaśniając swoją sytuację rodzinną podała, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z córka i wnukiem.

Określając majątek swój i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym wykazała mieszkanie własnościowe o powierzchni 38 m2 i szacunkowej wartości ok. 80 tyś. zł. zadeklarowała brak innych nieruchomości, zasobów, przedmiotów wartościowych. Nadmieniła, ze córka ma z "U.M. 800 zl".

Miesięczne dochody gospodarstwa domowego oszacował łącznie na kwotę 2350 zł, wyjaśniając, że składa się na to 1550 zł jej wynagrodzenia za pracę i owe 800 zł córki z U.M.

Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że jest matką samotnie wychowującą córkę i wnuka. Wymieniając zobowiązania i stałe wydatki podała, że na spłatę kredytów i pożyczek przeznaczać musi 1000 zł, na czynsz 380 zł, na media 400 zł, na leczenie 200 zł.

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Zgodnie z art. 239 §1 pkt 1 lit. c) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych. W konsekwencji uznania, że skarżąca korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych rozpoznanie wniosku z zakresie zwolnienia od kosztów sądowych jest zbędne a w związku z tym postanowiono jak w sentencji działając na zasadzie art. 249a ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.

Powyższe pozostaje bez wpływu na drugie z żądań a mianowicie przyznanie adwokata. Zgodnie z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). W sytuacji więc gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).

Skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 §1 ppsa. Jest ono wystarczające. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że przy obecnych cenach towarów oraz usług środki jakimi dysponuje gospodarstwo domowe skarżącej wystarczają w zasadzie na opłacenie wykazanych zobowiązań i stałych wydatków oraz opędzenie najpilniejszych potrzeb życia codziennego rodziny. Okoliczność, że do skarżącej należy wykazane mieszkanie nie zmienia tego punktu widzenia. Chociaż bowiem potencjalnie posiada pewną wartość sprzedażną względnie podkładową to jednak trudno byłoby wymagać od skarżącej rozporządzeń tego rodzaju celem zdobycia środków na opłacenie pełnomocnika z wyboru albowiem godziłby one w podstawę egzystencji rodziny. W takiej zaś sytuacji konieczność wygospodarowania przez skarżącą środków na opłacenie pełnomocnika z wyboru jest problematyczne i uzasadnia twierdzenie, że skarżąca nie jest w stanie ich ponieść, bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny.

Biorąc powyższe pod uwagę udzielono skarżącej zgodnie z wnioskiem pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekając jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny