Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 28 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. J. - K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 31 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego postanawia odmówić dopuszczenia R. K. do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania.
Pismem z dnia 15 maja 2010 r. skarżąca E. J. - K. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze z dnia 31 marca 2010 r. w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego.
Pismem z dnia 14 października 2010 r. R. K. zwrócił się o dopuszczenie do udziału w przedmiotowej sprawie w charakterze uczestnika postępowania. W uzasadnieniu wniosku podał, że odmowa przyznania jego żonie świadczeń alimentacyjnych na dzieci P. K. i P. K. była spowodowane tym, iż przy ustalaniu dochodu rodziny, w związku z wnioskiem E. J. - K. o ustalenie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego, wzięto pod uwagę również jego dochody za okres od 1 października 2009 r. do 30 września 2010 r., a zatem za okres kiedy nie pozostawał w związku małżeńskim z E. J. - K.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 33 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. osoba, która brała udział w postępowaniu administracyjnym, a nie wniosła skargi, jeżeli wynik postępowania sądowego dotyczy jej interesu prawnego, jest uczestnikiem tego postępowania na prawach strony. Zgodnie z art. 33 § 2 udział w charakterze uczestnika może zgłosić również osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego, a także organizacja społeczna, o której mowa w art. 25 § 4 p.p.s.a., w sprawach innych osób, jeżeli sprawa dotyczy zakresu jej statutowej działalności. Na postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w sprawie przysługuje zażalenie. W przypadku osób wskazanych w § 1 art. 33 p.p.s.a., dopuszczenie do udziału w postępowaniu następuje z mocy prawa, natomiast w przypadku podmiotów wymienionych w § 2 tego artykułu, koniecznym jest złożenie stosownego wniosku.
W niniejszej sprawie wnioskodawca upatruje swojego interesu prawnego w tym, że organy administracji przy ustalaniu dochodu rodziny, w związku ze złożonym przez jego obecną żonę E. J. - K. wnioskiem o ustalenie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego, wzięły pod uwagę również dochód, jaki wnioskodawca osiągał przez zawarciem związku małżeńskiego ze skarżącą.
Wskazać należy, że wnioskodawca ubiegający się o dopuszczenie do udziału w postępowaniu sądowoadministracyjnym winien mieć interes prawny w danej sprawie.
Zgodnie z poglądem orzecznictwa i doktryny o istnieniu interesu prawnego decyduje wyłącznie norma prawna prawa materialnego, na której oparto zaskarżony akt administracyjny, a nie interes faktyczny (B. Dauter i in., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, s. 86-87). Stwierdzenie interesu prawnego sprowadza się zatem do ustalenia związku o charakterze materialnoprawnym między obowiązującą normą prawa materialnego, a sytuacją prawną konkretnego podmiotu prawa, polegającego na tym, że akt stosowania tej normy może mieć wpływ na sytuację prawną podmiotu w zakresie jego pozycji materialnoprawnej. Jeżeli natomiast akt stosowania tej normy nie wywiera bezpośredniego wpływu na sferę sytuacji prawnej danego podmiotu, wówczas nie można mówić o interesie prawnym strony, a więc także o statusie strony w postępowaniu, w którym dochodzi do konkretyzacji danej normy prawnej (wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 2000 r., sygn. akt III SA 1876/99). Od interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, kiedy to dany podmiot jest wprawdzie bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, lecz nie może wskazać przepisu prawa powszechnie obowiązującego, który stanowiłby podstawę jego roszczenia i w konsekwencji uprawniałby go do żądania stosownych czynności organu administracji (postanowienie NSA z 3 czerwca 2008 r. w sprawie o sygn. akt II OSK 1082/07). Podmiot, dla którego z przepisów prawa materialnego nie wynikają żadne uprawnienia ani obowiązki, nie ma więc przymiotu strony postępowania administracyjnego.
Oceniając wniosek R. K. stwierdzić należy, że nie można wskazać konkretnego przepisu prawa materialnego, uzasadniającego jego udział w niniejszej sprawie. Zgłaszając swój udział w postępowaniu, R. K. nie powołał się także na żaden przepis prawa materialnego, z którego mógłby wynikać jego interes prawny do udziału w niniejszym postępowaniu. Problematykę świadczeń z funduszu alimentacyjnego reguluje ustawa z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (jednolity tekst Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 tej ustawy świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie uprawnionej do ukończenia przez nią 18 roku życia albo w przypadku gdy uczy się w szkole lub szkole wyższej do ukończenia przez nią 25 roku życia, albo w przypadku posiadania orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności - bezterminowo. W świetle art. 2 pkt 11 w/w ustawy przez osobę uprawnioną rozumie się osobę uprawnioną do alimentów od rodzica na podstawie tytułu wykonawczego pochodzącego lub zatwierdzonego przez sąd, jeżeli egzekucja okazała się bezskuteczna.
Zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja, dotycząca odmowy przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego, w żaden więc sposób nie wpływa na sferę praw i obowiązków R. K.
Wobec tego, na podstawie art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), orzeczono jak w sentencji postanowienia.