Wniosek w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miejskiej
Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. M. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. M. na uchwałę Rady Miasta z dnia 24 października 2007 r. nr. [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miejskiej postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie

Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.

Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.

Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z dorosłą córką i dorosłym synem.

Określając majątek swój i osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym uwidoczniła, że nie posiadają nieruchomości, zasobów pieniężnych i przedmiotów wartościowych.

Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego skarżąca oszacował na kwotę 6.220,00 zł wyjaśniają, że składa się na to wynagrodzenie jej, syna i córki.

Uzasadniając swe starania wyraziła swój pogląd na sprawę, wskazując, że za mieszkanie płaci obecnie 750 zł, za gaz 140 zł a za ogrzewanie 360 zł. Do tego dochodzi wykupu lekarstw.

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Stosownie do art. 252 w związku z art. 246 §1 pkt. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej "ppsa", osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym o ile - poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży również oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne", a owa "dokładność" stopniowana jest przeświadczeniem sądu, że strona okoliczności te wykazała, czyli przedstawiła je w sposób przekonywujący. Jednocześnie przyjęta przez ustawodawcę konstrukcja prawna opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się co do tego, iż stać ją będzie na uiszczenie wymaganych kosztów i nie wzbudza jakichś istotnych wątpliwości to tym samym sąd nie ma obowiązku dokonywania wezwań o złożenie dodatkowych wyjaśnień czy przedłożenie dokumentów źródłowych bo generalnie ciężar dowodu co do wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na stronie składającej wniosek o przyznanie prawa pomocy (por. postanowienie NSA z 18 czerwca 2004 r. FZ 165/04).

Ze złożonego przez skarżącą oświadczenie wynika, że wszyscy w rodzinie pracują a suma ich miesięcznych dochodów sięga kwoty 6.220 zł. Zakładając, że w podawane kwoty, to w istocie wartości brutto i tak przyjąć należy, że realnie rodzina ma do dyspozycji miesięcznie ok. 4665 zł. Aktualnie gospodarstwo domowe obciążają przy tym jedynie wydatki zł na czynsz czyli 750 zł (z wliczonymi opłatami niezależnymi od właściciela czyli wodą i wywozem śmieci) i gaz czyli 140 zł. Z uwagi na porę roku (lato) powoływanie się na koszty ogrzewania mieszkania jest bezzasadne. Innych obciążeń zaś skarżąca nie wykazała. Po odliczeniu tego wszystkiego wolne środki tej trzy osobowej rodziny szacować należy na ok. 3775 zł. Umożliwiają one uiszczenie kosztów sądowych, które w niniejszej sprawie i na obecnym etapie sprowadzają się do konieczności uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 300 zł ustalanej zgodnie z zasadami określonymi §2 ust. 1 pkt. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193) a także opłacenie adwokata z wyboru. Okoliczność, że skarżąca inicjuje równocześnie dwa postępowania przed tutejszym wojewódzkim sądem administracyjnym nie zmienia tego spojrzenia. W sprawie zapisanej do sygn. akt. III SA/Kr 581/10 korzysta bowiem ze zwolnienia przedmiotowego co oznacza, że nie obciążają ją żadne koszty. Co się natomiast tyczy adwokata z wyboru należy wyjaśnić, że jego udział nie jest wymagany gdyż w postępowaniu przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi nie przewidziano przymusu adwokacko-radcowskiego. Jeśli natomiast skarżąca udział takiego pełnomocnika uważa za wskazany to jest w stanie zapewnić go sobie z wyboru gdyż posiada na to wystarczające fundusze.

Przyznanie w takiej sytuacji skarżącej prawa pomocy nie znajduje więc dla siebie wystarczających podstaw. Sprzeciwia się temu zarówno reguła prawa ustanowiona w przepisie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa jak i aktualne poglądy doktryny zgodnie z którymi jest to instytucja o charakterze wyjątkowym, która powinna stanowić przywilej dla osób, które muszą korzystać z ochrony prawnej przed sądem a w przypadku ubogiego społeczeństwa, jakim jest społeczeństwo polskie, prawo pomocy powinno być udzielane przede wszystkim osobom bezrobotnym, samotnym, bez źródeł stałego dochodu (tak H Knysiak - Molczyk w "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz". pod redakcją prof. T. Wosia. Warszawa 2005 s. 631). Postulatom tym wtóruje zresztą praktyka orzecznicza sądów administracyjnych zgodnie z którą, udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe (por. postan. NSA z 27 maja 2008 r. I FZ 160/08).

Z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 1 i art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Strona 1/1