Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. M. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi R. M. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 16 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną oświadczyła, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe.
Opisując swój majątek i zadeklarowała tylko ponad 100 letni dom o powierzchni 40 m2 i wartości ok. 50 tyś. zł, posadowiony na działce 0,60 ha o wartości ok. 40 tyś. zł. Nie posiada zasobów i przedmiotów wartościowych.
Swoje dochody oszacowała na 759,13 zł netto emerytury z ZUS.
Uzasadniając swoje starania powołała się na zły stan zdrowia i trudną sytuację finansową w konsekwencji czego ma problemy z zaspokojeniem koniecznych potrzeb.
Do wniosku dołączyła zaświadczenie z ZUS o wysokości wykazanej emerytury.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. W postępowaniu sądowoadministracyjnym sprawę opatrzono symbolem "6329" opisywanym przez załącznik nr 1 do zarządzenia Prezesa NSA z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych jako sprawa zakresu pomocy społecznej. Skoro zaś skarżąca korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych na podstawie art. 239 pkt 1 lit. a) ppsa - co oznacza całkowite zwolnienie z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków - to rozpoznanie w tym zakresie wniosku jest zbędne a w związku z tym postanowiono jak w punkcie pierwszym sentencji działając na zasadzie art. 249a ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Bezprzedmiotowość wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje bez wpływu na drugie z żądań a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest bowiem związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). W sytuacji więc gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).
W realiach niniejszej sprawy skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie to jest wystarczające do oceny aktualnej sytuacji skarżącej i jej możliwości płatniczych. Skarżąca nie należy do zamożnych. Tak bowiem należy postrzegać emerytkę prowadzącą jednoosobowe gospodarstwo domowe dla której podstawą utrzymania jest niewielkie świadczenie wypłacane przez ZUS. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że środki jakie ma do dyspozycji rodzina, wystarczają z trudem na opędzenie podstawowych potrzeb bytowych, co zresztą skarżąca sygnalizuje. Okoliczność że do skarżącej należy wykazany dom, nie zmienia tego spojrzenia. Chociaż bowiem potencjalnie posiada on określoną wartość sprzedażną lub podkładową to po pierwsze niewielką, po drugie nie można wymagać od skarżącej rozporządzeń tego rodzaju albowiem godziłoby to w podstawy jej egzystencji.
Uwzględniając to wszystko udzielono więc skarżącej pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ustanawiając na jej rzecz adwokata, którego wyznaczy właściwy organ samorządu zawodowego.
Z przytoczonych względów orzeczono jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.