Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Michna po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym spraw: zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi, wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia oraz przywrócenie terminu na wniesienie skargi w sprawie skargi R. M. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 10 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia: 1. przywrócić termin do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 maja 2016 r, III SA/Kr 592/16 odrzucającego skargę, 2. uchylić postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 maja 2016 r, III SA/Kr 592/16 odrzucające skargę, 3. przywrócić termin do wniesienia skargi na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 10 lutego 2016 r. nr [...]
Postanowieniem z dnia 7 marca 2017 r., I OZ 522/17 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 listopada 2016 r, III SA/Kr 592/16 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 maja 2016 r, III SA/Kr 592/16 odrzucające skargę. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego sąd I instancji niezasadnie przyjął, że zażalenie skarżącej nie zawierało wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
Dodatkowo Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że treść pisma skarżącej świadczyła, że stanowiło ono reakcję na postanowienie z dnia 31 maja 2016 r. o odrzuceniu skargi. Skarżąca wskazała: "Nie mogę się wywiązać z nałożonego mi przez Sąd okresu czasu do wniesienia zażalenia, którego dla mnie jest wyjątkowo mało...", uprawdopodobniając okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Naczelny Sąd Administracyjny zauważył przy tym, że szereg zdarzeń procesowych wskazuje na nieporadność skarżącej w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Wniosek skarżącej należało uwzględnić z powodu uprawdopodobnienia okoliczności świadczących o braku winy w uchybieniu terminu. Z podobnych względów orzekający Sąd uznał zażalenie na postanowienie odrzucające skargę za oczywiście uzasadnione i jednocześnie przywrócił termin do wniesienia skargi.
W sprawie ma zastosowanie przede wszystkim art. 190 w zw. z art. 197 §2 oraz art. 195 §2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Stanowi on m.in., że sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny (art. 190 zdanie pierwsze), a do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej. Jeżeli przy tym zażalenie jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo (art. 195 §2 zdanie pierwsze).
Skoro Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że okoliczności faktyczne przemawiają za usprawiedliwieniem skarżącej w uchybieniu terminu do złożenia zażalenia to obecnie rozpoznający sprawę Sąd uznał, że również (złożone jako pierwsze) zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 maja 2016 r. jest oczywiście uzasadnione. Pełnomocnik skarżącej wskazał bowiem, że skarżąca w skardze wnosiła o przywrócenie terminu i uprawdopodobniła okoliczności wskazujące na brak jej winy. W ocenie Sądu wprawdzie w tekście skargi skarżąca akcentowała prośbę o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu I instancji tj. Powiatowego Zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności (a nie organu II instancji - Wojewódzkiego Zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności w K) niemniej jednak Sąd wziął pod uwagę, że skarżąca jako osoba schorowana, w podeszłym wieku i nie posiadająca kwalifikacji profesjonalnego pełnomocnika - mogła swoje wnioski formułować w sposób mało precyzyjny. Z tych samych więc przyczyn Sąd przywrócił termin na wniesienie skargi. Sąd uznał bowiem, że skarżąca usprawiedliwiła brak winy (podeszły wiek, oddalenie od placówki pocztowej, problemy z komunikacją związane ze stanem zdrowia) w niedochowaniu terminu do zaskarżenia ww. postanowienia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.