Wniosek w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiąc luty 2003 roku
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 27 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. W. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 28 kwietnia 2009 r. Nr: [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiąc luty 2003 roku p o s t a n a w i a oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych; oddalić wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/4

W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł od skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 28 kwietnia 2009 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym skarżący R. W. złożył wniosek o zwolnienie go z konieczności uiszczania tej opłaty ze względu na trudną sytuację materialną. Wniosek o zwolnienie od wpisu sądowego nie został złożony w przewidzianej prawem formie, wobec tego w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 14 lipca 2009 roku skarżącemu został przesłany urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem jego wypełnienia i odesłania do tut. sądu w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.

W zakreślonym terminie skarżący uzupełnił brak przesyłając wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy. Z zakreślenia dokonanego w rubryce 4 wynika, że skarżący domaga się zwolnienia od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienia na jego rzecz adwokata z urzędu. Skarżący oświadczył, że prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie. Dochody uzyskiwane z prowadzonej działalności wynoszą miesięcznie 6.744,19 zł (rocznie 80.930,33 zł - wg PIT za 2008 rok załączonego do wniosku). W skład majątku skarżącego wchodzi las i łąka wielkości około 2,46 ha oraz budynek biurowy jednopiętrowy o powierzchni około 200 m-. Skarżący nie dysponuje zasobami pieniężnymi, jak również przedmiotami wartościowymi. Z żoną posiada rozdzielność majątkową.

Uzasadniając wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżący podniósł, iż jedynym źródłem jego dochodu jest prowadzona działalność gospodarcza. Zyski z tego tytułu z trudem pozwalają na utrzymanie bieżącej zdolności płatniczej. Sytuację komplikuje dodatkowo wysokie obciążenie spłatami kredytów. Konieczność wniesienia tak wysokiego wpisu sądowego przekracza obecne możliwości finansowe skarżącego. Firma R. W. zajmuje się produkcją drobnej galanterii papierniczej oraz początkuje w imporcie drobnych zabawek z Chin. Dochód netto jest znacznie niższy niż wykazany dochód brutto w zeznaniu PIT, a zapisy księgowe nie odzwierciedlają wszystkich kosztów. Firma skarżącego od lat boryka się z problemami finansowymi. Szczególną i niezależną od skarżącego przyczyną są bardzo długie terminy płatności od odbiorców (średnio wynoszą około 180 dni). W sytuacji, gdy materiały do produkcji skarżący kupuje z płatnością do 30 dni, a towary z importu wymagają 100 procentowej przedpłaty, utrzymanie płynności jest okresami niemożliwe. Konieczne jest wówczas wprowadzanie kolejnych kredytów na zakupy surowców i towarów handlowych. Ponadto w roku 2007 skarżący otrzymał wypowiedzenie najmu lokalu i podjął decyzję o zakupie nieruchomości przeznaczonej do prowadzenia własnej działalności gospodarczej. Jest to budynek biurowy o powierzchni około 200 m-, obecnie o złym stanie technicznym, a całość tej inwestycji została sfinansowana przy pomocy kredytów bankowych. W okresie, którego dotyczą dane o dochodzie spłaty kapitału od kredytów zaciągniętych w banku A wyniosły nie mniej niż 71.000 zł. Oprócz tego skarżący korzystał i częściowo nadal korzysta z kredytów konsumpcyjnych w B, C oraz w D. Zapisy księgowe tego nie obejmują, a kapitał dostarczany z tych źródeł przekraczał średnio 20.000 zł. Aby utrzymać ciągłość firmy skarżący wciąż zaciąga nowe kredyty licząc, że w pewnym momencie uda się zbilansować sytuację. Obecnie każdy dodatkowy wydatek grozi nieodwracalnym bankructwem. Dla skarżącego oraz jego pracowników oznacza to utratę jedynego źródła utrzymania. Dlatego skarżący nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych, ani wynagrodzenia prawnika.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej