Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. L. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi E. L. na Burmistrza Miasta w przedmiocie niewykonania wyroku WSA w Krakowie z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie o sygn. akt. III SA/Kr 878/09 postanawia: I. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podała, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z kalekim małżonkiem.
Określając majątek swój i osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym uwidoczniła, że w jego skład wchodzi dom o powierzchni 110 m2 z działką. Nie posiadają zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego skarżąca oszacowała na 2908 zł wyjaśniając, że składa się na to 1470 zł jej renty oraz 1438 zł renty męża.
Uzasadniając swoje starania zaakcentowała, że jest osobą starszą, ma 78 lat, została zaliczona do I grupy inwalidzkiej. Mąż jest kaleki od 30 lat. Wskazując na powyższe skarżąca podniosła, że ponieważ oboje wymagają opieki a jednocześnie są samotni więc każdą pomoc muszą opłacać. Ponadto tak naprawdę żyją tylko z jednej renty bo drugą pochłania koszt spłaty zadłużenia wynikającego z przeprowadzonego remontu domu i cieknącego dachu.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 1 ppsa osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym o ile - poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży oświadczenie w którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne". Owa "dokładność" stopniowana jest zaś przekonaniem sądu, że strona okoliczności te wykazała to znaczy przedstawiła je w sposób przekonywujący. Jednocześnie zwrócenia uwagi wymaga, iż przyjęta przez ustawodawcę konstrukcja prawna opiera się na założeniu, że jeżeli na podstawie przyjętego oświadczenia sąd dojdzie do przekonania, że ma do czynienia z osobą "biedną" w potocznym tego słowa znaczeniu lub jeśli stwierdzi, że strony najzwyczajniej albo nie będzie stać na pokrycie wymaganych opłat albo odbędzie się to kosztem istotnego uszczuplenia jej majątku to może wydać rozstrzygniecie w przedmiocie prawa pomocy bez konieczności dokonywania dalszych wezwań.
Odnosząc te uwagi do realiów niniejszej sprawy należy stwierdzić, że skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa wskazując na swój stan rodzinny, posiadany majątek, aktualną wysokość i źródło dochodów. Wyjaśnienia skarżącej są spójne, logiczne, odpowiadają wskazaniom doświadczenia życiowego, korespondują z wcześniejszymi jakie składała przy sprawie prowadzonej do sygn. akt. III SA/Kr 878/09. Sytuacja taka powoduje, że złożone przez skarżącą oświadczenie jest wystarczające dla oceny jej aktualnej sytuacji i możliwości płatniczych. Te nie należą do specjalnych. Z zasad doświadczenia życiowego, że w związku z wiekiem oraz problemami zdrowotnymi członków rodziny znaczną cześć środków pochłaniają koszty leczenia i wykup lekarstw. Nie można też tracić z pola widzenia tej części wyjaśnień skarżącej, gdzie podawała, że oboje z mężem żyją tylko z jednej renty bo drugą pochłania koszt spłaty zadłużenia wynikającego z przeprowadzonego remontu domu i cieknącego dachu. Uwzględniają podeszły wiek skarżącej i małżonka a także ich poważne problemy zdrowotne trudno czynić tym osobom zarzut, że nie starają się poprawić sytuacji bytowej rodziny. Podobnie trudno też wymagać od skarżącej jakichkolwiek rozporządzeń posiadanym domem gdzie zamieszkuje razem z mężem godziłoby to w podstawy bytowania tej rodziny. Z zasad doświadczenia życiowego wynika też, że osoby borykające się z poważnymi problemami zdrowotnymi powinny dysponować pewnym zabezpieczeniem na wypadek jakichś poważniejszych powikłań nawet gdy Państwo deklaruje powszechny oraz bezpłatny dostęp do służby zdrowia. Pozostaje bowiem cały szereg kosztów dodatkowych choćby na część leków nierefundowanych czy zaordynowanej diety.
Biorąc to wszystko pod uwagę udzielono skarżącej zgodnie z wnioskiem pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi a w związku z tym orzeczono jak w sentencji działając na podstawie art. 246 §1 pkt. 1 ppsa w związku z art. 245 §2 ppsa.