Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 02 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. Ż. o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi A w K na rozstrzygniecie Zarządu Województwa z dnia 11 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpatrzenia postanawia: oddalić wniosek.
Ustanowiony dla strony skarżącej adwokat (k. 69) wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w osobie mecenasa A. Ż. (k. 80) w piśmie złożonym dnia 11.01.2012 r. wniósł o przyznanie wynagrodzenia za udzielenie pomocy prawnej z urzędu, oświadczając że "od skarżącego A w K nie otrzymał wynagrodzenia w całości ani w części".
Mając na uwadze powyższe zważyć należało, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 02/153/1270 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 02/163/1348 ze zm.) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez adwokata ustanowionego z urzędu (§1 rozp.).
Gdy chodzi o postępowanie przed sądami administracyjnymi rodzaj czynności i wysokość stawek minimalnych konkretyzuje umieszczony w rozdziale 5 rozporządzenia przepis §18 rozporządzenia.
Wskazując na powyższe zwrócenia uwagi wymaga, że w złożonym wniosku adwokat nie określił rodzaju czynności za którą domaga się od Skarbu Państwa wynagrodzenia poprzestając na enigmatycznej wzmiance, że chodzi mu o "pomoc prawną udzieloną z urzędu".
Z wyjaśnienia tej treści nie wynika jednak w sposób jednoznaczny na czym w istocie ów pomoc polegała. Jednocześnie akta sprawy nie dokumentują by adwokat podejmował jakiekolwiek czynności w sprawie. Nie można zaś tracić z pola widzenia, że wynagrodzenie ze środków budżetowych pozostających w dyspozycji sądu należy się adwokatowi ustanowionemu dla strony z urzędu nie za samo wyznaczenie go do roli pełnomocnika strony przez właściwy organ samorządu zawodowego lecz za faktyczne udzielenie stronie pomocy prawnej objawiające się podjętymi w sprawie czynnościami. Zestawienie przepisów ust. 3 i 1 §2 powołanego rozporządzenia wzmiankując o "czynnościach adwokata" nie postawia co do tego żadnych wątpliwości. W związku z tym adwokat powinien więc wykazać, na czym w istocie polegało jego zaangażowanie. W realiach rozstrzyganego przypadku tego brak. Adwokat nie skonkretyzował w sposób dostatecznie jasny za co domaga się wynagrodzenia. Biorąc zaś pod uwagę, że wniosek pochodzi od profesjonalisty trudniącego się zawodowo tego rodzaju czynnościami nie istniała możliwość nadania z urzędu złożonemu pismu adwokata treści, których był pozbawiony i nie było potrzeby wzywania go o złożenie dodatkowych wyjaśnień co do nieodzownych elementów uzasadnienia stanowiących przesłankę do przyjęcia, że adwokat swoją pracę wykonał.
Z przytoczonych względów orzeczono więc jak w sentencji.