Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) WSA Bożenna Blitek Sędziowie WSA Ewa Michna Protokolant specjalista Bernadetta Szczypka po rozpoznaniu w dniu 17 października 2019 r. na rozprawie sprawy ze skargi Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa Oddział Terenowy w Krakowie na uchwałę Rady Gminy w Książu Wielkim z dnia 22 grudnia 2014 r. nr II/13/2014 w sprawie zaliczenia drogi Książ Wielki - Pod Sobote do kategorii dróg gminnych i ustalenia jej przebiegu postanawia I. odrzucić skargę, II. zarządzić zwrot stronie skarżącej kwoty 300 (trzysta) złotych uiszczonej tytułem wpisu od skargi.
Rada Gminy w Książu Wielkim działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 594, 1318 z późn. zm.) oraz art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 260, 843, 1446, 1543 z póżn. zm.) podjęła w dniu 22 grudnia 2014 r. uchwałę nr II/13/2014 w sprawie zaliczenia drogi Książ Wielki -Pod Sobote do kategorii dróg gminnych i ustalenia jej przebiegu.
Na powyższą uchwałę skargę wniósł Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa Oddział Terenowy KOWR w Krakowie, domagając się stwierdzenia jej nieważności. Strona skarżąca zarzuciła wymienionej wyżej uchwale naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 2a ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych poprzez wydanie decyzji o zaliczeniu drogi Książ Wielki - Pod Sobote na działkach 965/2 i 485/1, których Gmina Książ nie jest właścicielem. W uzasadnieniu strona skarżąca podniosła, że właścicielem działki nr 965/2 nie jest Gmina Książ. Działka ta wchodzi bowiem w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, a prawa właścicielskie wykonuje Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. Nadto podniosła, że działka nr 965/2 wchodzi w skład gospodarstwa rybackiego stanowiącego przedmiot długoterminowej dzierżawy, a dzierżawca sprzeciwił się wyłączeniu przedmiotowej nieruchomości, gdyż wyłączenie znacznie utrudnia mu korzystanie z przedmiotu dzierżawy. Wprawdzie Gmina wystąpiła do Agencji Nieruchomości Rolnych o nieodpłatne przekazanie działki na podstawie art. 24 ust. 5c ustawy z dnia 19 października1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r., poz. 91 ze zm.), jednak postępowanie to zostało zawieszone z uwagi na konieczność wyrażenia zgody przez dzierżawcę na wyłączenie działki nr 965/2 z umowy dzierżawy lub zakończenie samej umowy dzierżawy w dniu 30 kwietnia 2017 r. Tym samym własność przedmiotowej działki nie została przeniesiona.
Strona skarżąca wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa, lecz Gmina podjęła uchwałę Nr V/49/2019 z dnia 9 kwietnia 2019 r. o odrzuceniu wezwania.
Strona skarżąca podkreśliła, że w orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się konsekwentnie, że droga publiczna zakwalifikowana jako droga gminna może znajdować się wyłącznie na gruntach należących do gminy, na co przytoczyła odpowiednie orzeczenia sądowe.
Na rozprawie w dniu 17 października 2019 r. strona skarżąca sprecyzowała, że skarga dotyczy części uchwały dotyczącej działki nr 965/2.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy w Książu Wielkim wniosła o jej odrzucenie ewentualnie oddalenie oraz zasądzenie od skarżącego na rzecz organu kosztów postępowania według norm przepisanych.
W uzasadnieniu organ podniósł, że działki, o których mowa w zaskarżonej uchwale, są oznaczone w ewidencji gruntów jako działki drogowe i od dziesiątek lat były wykorzystywane w takim charakterze. W 2014 r. za wiedzą Agencji Nieruchomości Rolnych Gmina Książ Wielki przejęła te działki przeznaczając je pod budowę drogi. Podejmując zaskarżoną uchwałę organ kierował się przede wszystkim słusznym interesem obywateli gminy i ich prawem do przemieszczania się. Organ podniósł, że Gmina podejmowała działania nakierunkowane na nabycie działek do gminnego zasobu i w tym celu wystąpiła do Agencji Nieruchomości Rolnych z wnioskiem o nieodpłatne przekazanie działki nr ew. 965/2 obręb Książ Wielki na podstawie art. 24 ust. 5c ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. Postępowanie zostało jednak wstrzymane do czasu wyrażenia przez dzierżawcę działki zgody na jej wyłącznie z umowy dzierżawy lub do dnia zakończenia umowy dzierżawy, to jest do 30 kwietnia 2017 r. Postępowanie nie zostało dotąd zakończone. Organ podniósł również, że strona skarżąca nie wykazała w dostateczny sposób interesu prawnego do zaskarżenia uchwały, w szczególności w części dotyczącej działki nr ew. 458/1. W tym zakresie strona skarżąca nie uprawdopodobniła, by przysługiwało jej jakiekolwiek prawo, które zostałoby naruszone zaskarżoną uchwałą.