Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2015r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. O. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. O. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w K. z dnia 3 marca 2014r. nr [ ] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wyrokiem z dnia 3 lipca 2014r., sygn. akt III SA/Kr 734/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę J. O. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w K. z dnia 3 marca 2014r. nr [.....] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
W dniu 7 sierpnia 2014r. (data prezentaty Sądu) J. O. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów i ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 26 marca 2015r., sygn. akt III SA/Kr 734/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny zwolnił skarżącego od kosztów sądowych i ustanowił dla niego adwokata.
W dniu 3 czerwca 2015r. (data stempla pocztowego) adwokat W. W. wniósł w imieniu skarżącego skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2014r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku adwokat W. W. wyjaśnił, że zarządzenie o wyznaczeniu go na pełnomocnika skarżącego zostało mu doręczone w dniu 29 maja 2015r., a w dniu 1 czerwca 2015r. zapoznał się z aktami sprawy w WSA. Pełnomocnik skarżącego podniósł, że skarżący nie mógł samodzielnie sporządzić skargi kasacyjnej, gdyż może ją wnieść tylko adwokat lub radca prawny, a skarżącego nie stać na zatrudnienie profesjonalnego pełnomocnika. Skarżący mógł jedynie złożyć wniosek o przyznanie prawa pomocy, co też uczynił. W związku z tym skarżący nie ponosi winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skutki prawne niezachowania terminu oraz podstawy prawne jego przywrócenia reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm., zwana dalej p.p.s.a.), a w szczególności art. 85-89 tej ustawy. Zgodnie z treścią art. 85 cyt. ustawy czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Natomiast w art. 87 p.p.s.a. ustawodawca określił jakie wymogi muszą zostać spełnione by sąd mógł uwzględnić taki wniosek:
- pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.),
- w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.),
- równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
Rozpoznając wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w kontekście powyższego uregulowania zauważyć trzeba, że jakkolwiek wystąpienie z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika złożony w otwartym terminie do wniesienia skargi kasacyjnej nie wpływa na bieg tego terminu, to okoliczność ta może stanowić jedną z podstaw uzasadniających złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia tego środka prawnego (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo LexisNexis, wyd. 5, Warszawa 2012, s. 479-480). Wyznaczenie pełnomocnika z urzędu nie oznacza bowiem możliwości podjęcia przez niego natychmiastowego działania w imieniu strony. Dlatego przy ocenie, czy wniosek o przywrócenie terminu został złożony w terminie, istotne jest ustalenie, kiedy pełnomocnik miał realną możliwość jego sporządzenia. Możliwość ta wyznacza zatem czas ustania przyczyny uchybienia terminowi. W tej kwestii Sąd podziela utrwalony już w orzecznictwie sądowoadministracyjnym pogląd, że dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, jest dzień, w którym pełnomocnik ustanowiony w trybie art. 244 p.p.s.a. miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej, po zapoznaniu się z aktami sprawy, nie później jednak niż dzień upływu 30 dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. postanowienia NSA: z dnia 4 kwietnia 2012r., sygn. akt I OZ 211/12; z dnia 12 maja 2012r., sygn. akt II GZ 243/11 oraz z dnia 19 lipca 2012r., sygn. akt II OZ 612/12, zamieszczone na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Odnotować również trzeba, że Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 87 § 1 p.p.s.a. należy rozumieć w ten sposób, że - w sytuacji niedochowania terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, o którym mowa w art. 177 § 1 p.p.s.a., na skutek wystąpienia o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego - przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej ustaje z dniem, w którym powiadomiony o ustanowieniu pełnomocnik ma możliwość sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej, jest zgodny z art. 45 ust. 1 i art. 78 Konstytucji RP (por. wyrok TK z dnia 25 lipca 2013r., sygn. akt SK 17/12, LEX nr 1354495).
Z wyjaśnień pełnomocnika skarżącego wynika, że o wyznaczeniu go na pełnomocnika J. O. dowiedział się w dniu 29 maja 2015r., a w dniu 1 czerwca 2015r. zapoznał się z aktami sprawy. Natomiast wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej został złożony w dniu 3 czerwca 2015r. (data stempla pocztowego), a więc w terminie. We wniosku tym pełnomocnik skarżącego uprawdopodobnił również okoliczności wskazujące na brak winy skarżącego w uchybieniu terminu. Skarżący nie mógł bowiem sam wnieść skargi kasacyjnej, gdyż jest ona obwarowana przymusem adwokacko-radcowskim. Mógł jedynie złożyć wniosek o ustanowienie radcy prawnego lub adwokata, co też uczynił. Skarżący nie miał natomiast wpływu na czas rozpatrywania jego wniosku przez Sąd ani na termin wyznaczenia pełnomocnika przez Okręgową Radę Adwokacką. Tym samym zdaniem Sądu, uchybienie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nastąpiło bez winy skarżącego, a zatem należało go mu przywrócić.
Mając powyższe na względzie na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.