Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Kutzner po rozpoznaniu w dniu 7 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 28 lutego 2018 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 24 października 2017 r. znak: [..] w sprawie zobowiązania do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego. Zaskarżona decyzja została doręczona R. O. - dalej skarżąca w dniu 12 marca 2018 r.
W dniu 23 marca 2018 r. (data prezentaty Sądu) skarżąca złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SO/Kr 9/18 starszy referendarz sądowy umorzył postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowił dla skarżącej adwokata..
Pismem z dnia 15 czerwca 2018 r., wyznaczony na pełnomocnika z urzędu R. O. adwokat J. P. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 lutego 2018 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu tego wniosku pełnomocnik skarżącej wskazała, że w dniu 15 maja 2018 r. doręczono jej pismo Okręgowej Rady Adwokackiej z dnia 11 maja 2018 r. o wyznaczeniu ją na pełnomocnika skarżącej, a w dniu 22 maja 2018 r. zapoznała się z aktami sprawy, niemniej jednak akta te zawierały wyłącznie wniosek o przyznanie prawa pomocy, konieczne było więc uzyskanie stosownej dokumentacji od skarżącej. Pełnomocnik skarżącej zapoznała się z dokumentację dot. niniejszej sprawy w dniu 13 czerwca 2018 r. W związku z powyższym w dniu wniesienia skargi nie minął więc 30 dniowy termin od otrzymania przez pełnomocnika skarżącej postanowienia o wyznaczeniu ją pełnomocnikiem z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Skutki prawne niezachowania terminu oraz podstawy prawne przywrócenia terminu reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, zwana dalej: "p.p.s.a.").
Stosowanie do treści art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z przepisem art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Wnosząc o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu (art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a.). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się natomiast za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 87 § 3 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Należy podkreślić, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jego uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Jeżeli strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa nie jest możliwe przywrócenie terminu. Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienia NSA: z dnia 15 lipca 2014 r., II FZ 832/14; z dnia 9 września 2014 r., I GZ 499/14 oraz z dnia 2 października 2014 r., II OZ 1011/14, dostępne http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej: "CBOSA"). Innymi słowy jedynie zaistnienie wyjątkowych, nieprzewidywalnych i niezależnych od strony okoliczności, których nie mogła usunąć w terminie do dokonania danej czynności, może uzasadniać jego przywrócenie. Nie uzasadniają więc przywrócenia uchybionego terminu okoliczności takie jak dopuszczenie się choćby lekkiego niedbalstwa przez stronę, czy też niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw, bądź nieznajomość prawa (por. postanowienia NSA: z dnia 12 stycznia 2016 r., II OZ 1369/15; z dnia 28 listopada 2012 r., I OZ 869/12; z dnia 8 lipca 2008 r. sygn. akt. II OZ 712/08, CBOSA).