Przystępując do rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu należy w pierwszej kolejności ocenić, czy wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został złożony w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
W wypadku ustanowienia pełnomocnika z urzędu w trybie art. 243 i n. p.p.s.a. dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi jest dzień, w którym pełnomocnik z urzędu miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi po zapoznaniu się z aktami sprawy, jednak nie później niż dzień upływu trzydziestu dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt I FZ 198/06, z dnia 15 marca 2007 r., sygn. akt II FZ 47/07, z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt II FZ 570/11, CBOSA).
O wyznaczeniu ją na pełnomocnika skarżącej adwokat Jagoda Przybycień dowiedziała się w dniu 15 maja 2018 r., w dniu 22 maja 2018 r. zapoznał się z aktami sprawy, niemniej jednak akta te zawierały wyłącznie wniosek o przyznanie prawa pomocy, konieczne było więc uzyskanie stosownej dokumentacji od skarżącej. Pełnomocnik skarżącej zapoznał się z dokumentację dot. niniejszej sprawy w dniu 13 czerwca 2018 r. i w dniu 15 czerwca 2018 r. wniósł skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu. Należy zatem stwierdzić, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. został zachowany.
Z uwagi na dokonanie czynności, której strona nie dokonała w terminie - złożenie przez wyznaczonego pełnomocnika skargi wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu - spełniona została także przesłanka przywrócenia terminu, o jakiej mowa w art. 87 § 4 p.p.s.a.
Należy też uznać, że spełniona została przesłanka z art. 86 § 1 p.p.s.a., gdyż ani skarżącej, ani jej pełnomocnikowi nie można zarzucić winy rozumianej jako brak należytej staranności w dokonywaniu czynności procesowych. Uchybienie terminu wynikało z realizacji przez skarżącą prawa do sądu, obejmującego przyznanie jej pełnomocnika z urzędu, natomiast pełnomocnik podjął czynności w sprawie bez zbędnej zwłoki.
Mając powyższe na względzie - Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał wniosek o przywrócenie terminu za uzasadniony i w oparciu o treść art. 86 § 1 p.p.s.a. - orzekł jak w sentencji.