Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Bożenna Blitek po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia Z. Ś. na zarządzenie referendarza sądowego z dnia 20 października 2017 r. w sprawie ze skargi Z. Ś. w przedmiocie niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie postanawia: odrzucić zażalenie
Zarządzeniem z dnia 20 października 2017 r. referendarz sądowy wezwał Z. Ś. do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez przedłożenie odpowiednich oświadczeń i dokumentów na okoliczność wykazania jego stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych.
Pismem z dnia 30 października 2017 r. skarżący wniósł zażalenie na powyższe zarządzenie referendarza sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Przedmiotem rozpoznania Sądu jest pismo skarżącego z dnia 30 października 2017 r., które Sąd zakwalifikował jako zażalenie na zarządzenie referendarza sądowego z dnia 20 października 2017 r. W treści tego pisma skarżący podał, że jest to zażalenie na postanowienie Sądu z dnia 20 października 2017 r., doręczone w dniu 28 października 2017 r., jednak analiza akt niniejszej sprawy wskazuje, że w tym dniu nie zostało wydane żadne postanowienie Sądu, a jedynie referendarz sądowy wezwał skarżącego do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy i właśnie to wezwanie zostało doręczone skarżącemu w dniu 28 października 2017 r.
Instytucja zażalenia została uregulowana w Rozdziale 2 Działu IV ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.). Zgodnie z treścią art. 194 § 1 p.p.s.a.:
"Art. 194.
§ 1. Zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest:
1) przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu;
1a) odrzucenie skargi w przypadkach, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4 oraz art. 220 § 3;
1b) umorzenie postępowania;
2) wstrzymanie lub odmowa wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 61;
3) (uchylony);
4) odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku;
5) sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa;
5a) odrzucenie wniosku o uzupełnienie wyroku albo odmowa jego uwzględnienia;
6) oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego;
7) odrzucenie skargi kasacyjnej;
8) odrzucenie zażalenia;
9) zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej;
10) ukaranie grzywną."
Z kolei art. 198 p.p.s.a. stanowi, że przepisy Działu IV stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia przewodniczącego, jeżeli ustawa przewiduje wniesienie zażalenia.
Analiza treści art. 194 § 1 p.p.s.a. wskazuje, że zażalenie jest środkiem odwoławczym, który przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie oraz tych wymienionych w jego treści (pkt 1-10). Zażalenie wniesione na postanowienie, co do którego ustawa nie przewiduje takiej możliwości, podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne.
Jeżeli chodzi o zarządzenia przewodniczącego to ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, że zażalenie przysługuje na:
- zarządzenie przewodniczącego o pozostawieniu pisma strony bez rozpoznania, jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie (art. 49 § 2 p.p.s.a.);
- zarządzenie przewodniczącego o pozostawieniu bez rozpoznania pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata (art. 220 § 4 p.p.s.a.);
- zarządzenie przewodniczącego w przedmiocie kosztów sądowych, jeżeli strona nie składa środka odwoławczego co do istoty sprawy (art. 227 § 1 p.p.s.a.).
W przypadku natomiast czynności referendarza sądowego ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przewiduje w art. 259 § 1 p.p.s.a. możliwość wniesienia sprzeciwu od wymienionych w art. 258 § 2 pkt 6-8 p.p.s.a.:
- zarządzeń o pozostawieniu wniosków bez rozpoznania,
- postanowień o przyznaniu, cofnięciu, odmowie przyznania prawa pomocy albo umorzeniu postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy;
- postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych udokumentowanych wydatków.
Przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewidują zatem możliwości wniesienia zażalenia na zarządzenie referendarza sądowego wzywające do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, iż zażalenie skarżącego jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.