Dnia 2 czerwca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Jakubiec po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2014 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. D., S. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 marca 2014 r. znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia odrzucić skargę.
Samorządowego Kolegium Odwoławczego decyzję z dnia 14 marca 2014 r. ([...]) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy, odmawiającą przyznania E. M. świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad rodzicami - H. D. i S. D. z uwagi na przekroczenie progu dochodowego, uprawniającego do otrzymania świadczenia, które określa ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. 2013.1456) (dalej: "ustawa").
Stroną postępowania administracyjnego była E. M. Jej także doręczono decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wnieśli natomiast jej rodzice, nad którymi E. M. sprawuje opiekę. Skarżący podnieśli, że decyzja odmawiająca przyznania E. M. świadczenia pielęgnacyjnego wynikała z przekroczenia dochodu uprawniającego do otrzymania takiego świadczenia po zsumowania dochodów skarżących i rodziny E. M., co ich zdaniem nie powinno mieć miejsca. Podnieśli, że mieszkają oddzielnie i z tego powodu ich dochód nie powinien być łączony.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie.
Organ wskazał, że H. D. i S. D. nie posiadają legitymacji do wniesienia skargi, bowiem nie byli oni stroną w postępowaniu przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 50 § 1 i 2 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym oraz inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi. Ustawa p.p.s.a. jasno więc określa, kto może występować przed sądem jako strona lub podmiot na prawach strony. W sprawie będącej przedmiotem rozpoznania należy zauważyć, że skarżący nie mają takiego statusu. Należy odróżnić bowiem interes faktyczny od interesu prawnego. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 czerwca 1996 r. (II SA 74/96) "Interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu przejawia się tym, że działa on bezpośrednio we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia lub zwolnienie z nałożonego obowiązku". Interes prawny musi mieć podstawę w konkretnym przepisie prawa, który daje określonym podmiotom możliwość dochodzenia określonych praw. Interes prawny nie może być utożsamiany z interesem faktycznym, który bez wątpienia mają skarżący. Nie ma jednak podstawy prawnej, która nadawałaby im legitymację do wniesienia skargi. Zgodnie z art. 16a ustawy specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 1439) ciąży obowiązek alimentacyjny, jeżeli rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności. Z przepisu jasno wynika, że interes prawny w przyznaniu świadczenia przysługuje osobie sprawującej opiekę nad wskazanymi w przepisie osobami. Osoby, nad którymi taka opieką jest sprawowana nie są natomiast stroną postępowania i nie przysługuje im interes prawny do wniesienia skargi do sądu. H. D. i S. D. w skardze na decyzję z dnia 14 marca 2014 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego ([...]) powołali się na okoliczności świadczące o istnieniu interesu faktycznego, który na gruncie art. 50 p.p.s.a. pozostaje bez znaczenia.
W związku z powyższym skarga H. D. i S. D. podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.