Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 30 września 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. U. na uchwałę Rady Miasta Oświęcim z dnia 25 maja 2005 r., nr XLI/434/05 w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Prezydenta Miasta Oświęcim, postanawia skargę odrzucić.
Uchwałą z dnia 25 maja 2005 r. nr XLI/434/05 w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Prezydenta Miasta Oświęcim, Rada Miasta Oświęcim działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego uznała skargę J. U. na działalność Prezydenta Miasta Oświęcim za bezzasadną, uzasadniając merytorycznie swoje stanowisko w załączniku do w/w uchwały.
Pismem z dnia [...] czerwca 2005r. J. U. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na tę uchwałę. W skardze zarzucił naruszenie prawa materialnego i procesowego, które miało wpływ na wynik sprawy. Zarzucił, że decyzja z dnia 5 stycznia 1990r. nr G-8225/191/90 została wydana z rażącym naruszeniem prawa, bowiem zawierała i nadal zawiera wadę ukrytą dotyczącą powierzchni lokalu. Kwestionuje też pod tym względem prawidłowość decyzji nr [...] z dnia [...].01.2005r.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta Oświęcim wniosła o odrzucenie skargi, względnie jej oddalenie. Jako uzasadnienie wniosku o odrzucenie skargi podniosła, że wniesienie przedmiotowej skargi jest niedopuszczalne ze względu na treść art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaskarżona uchwała ma bowiem charakter cywilny i nie jest uchwałą wydaną w sprawie z zakresu administracji publicznej. Podniesiono ponadto, że nie poprzedzono zaskarżenia uchwały bezskutecznym wezwaniem do usunięcia naruszenia, co zgodnie z treścią art. 101 cyt. jest wymogiem koniecznym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Podstawową kwestią w niniejszej sprawie jest kwestia dopuszczalności wniesienia opisanej powyżej skargi z punktu widzenia zakresu kognicji sądu administracyjnego. Sąd administracyjny powołany został do kontroli działalności administracji publicznej. Zakres kontroli działalności administracji publicznej i stosowania przez wojewódzkie sądy administracyjne środków przewidzianych w ustawie z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi określa art. 3 § 1-3 tej ustawy. Obejmuje on m.in. skargi na: decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, lub rozstrzygające sprawę co do istoty, inne niż określone w pkt 1-3 § 2 art. 3 w/w ustawy akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, a także akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej, jak również inne akty podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej. Z treści § 3 cytowanego przepisu wynika, że sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki przewidziane w tych przepisach.
Jednym z takich szczególnych przepisów jest art. 101 ustawy o samorządzie gminnym z którego wynika uprawnienie każdego, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem organu gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej do zaskarżenia takiej uchwały po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia.