Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Bożenna Blitek po rozpoznaniu w dniu 25 września 2009r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 lutego 2005r., sygn. akt II SA/Kr 167/01 p o s t a n a w i a : odmówić przywrócenia terminu
Wyrokiem z dnia 21 lutego 2005r., sygn. akt II SA/Kr 167/01 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 24 listopada 2000r. Nr [...] w przedmiocie przyznania skarżącemu zasiłku celowego na zakup żywności. Wyrok stał się prawomocny z dniem 23 kwietnia 2005r.
W piśmie z dnia 30 lipca 2009r. T. K. zawarł skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SA/Kr 167/01 wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. Skarżący wyjaśnił, iż w dniu 24 lipca 2009r. pracownicy opieki społecznej udostępnili mu uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, z którego dowiedział się o istnieniu wyroku Trybunału z dnia 15 listopada 2006r., sygn. akt P 23/05. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż art. 27 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998r. Nr 64, poz. 414 z późn. zm.) w zakresie, w jakim uniemożliwia nabycie prawa do zasiłku stałego obciążonej obowiązkiem alimentacyjnym osobie zdolnej do pracy, niezatrudnionej ze względu na konieczność sprawowania opieki nad innym niż jej dziecko niepełnosprawnym członkiem rodziny, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Skarżący stwierdził, iż nie wiedział o tym wyroku, gdyż pracownicy opieki społecznej nie poinformowali go o nim, mimo że taki obowiązek ciążył na nich na podstawie art. 9 Kodeksu postępowania administracyjnego. Skarżący oświadczył, iż pomimo tego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, zarówno Miejski Ośrodek pomocy Społecznej, jak i Samorządowe Kolegium Odwoławcze nakazywały mu poszukiwanie pracy chociaż zgłaszał, że musi się opiekować chorą matką. Skarżący podniósł również, że Sąd badał jego sytuację obowiązku alimentacyjnego wobec matki na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej, która została uznana za niezgodą z Konstytucją.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Równocześnie w art. 87 § 5 p.p.s.a. stwierdzono, że:
"Art. 87 § 5. Po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych."
Z przepisu tego wynika, że co do zasady możliwość przywrócenia terminu do uchybionego terminu, o której mowa w art. 86 p.p.s.a., została ograniczona rocznym terminem. Po jego upływie przywrócenie terminu może nastąpić tylko w wyjątkowym przypadku. Pojęcie wyjątkowego przypadku, o którym mowa w art. 87 § 5 p.p.s.a. zostało pozostawione ocenie sądu.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że skarżący wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania złożył po upływie roku od jego uchybienia. Jako podstawę do wznowienia postępowania skarżący wskazał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 listopada 2006r., sygn. akt P 23/05. Zgodnie z art. 272 p.p.s.a. skargę o wznowienie postępowania w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. W/w wyrok Trybunału Konstytucyjnego został ogłoszony w Dzienniku Ustaw z dnia 22 listopada 2006r. Nr 209, poz. 1550 i z tym dniem wszedł w życie. Tym samym termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania upływał w dniu 22 grudnia 2006r. Natomiast skarżący wniosek o przywrócenie terminu złożył osobiście w siedzibie Sądu w dniu 30 lipca 2009r., a więc po upływie ponad 2,5 roku od jego uchybienia.
Ponadto we wniosku o przywrócenie terminu skarżący nie wskazał żadnych okoliczności, które w ocenie Sądu można by uznać za wyjątkowe, i które uzasadniałaby przywrócenie terminu.
Na marginesie Sąd pragnie zauważyć, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego, na który powołuje się skarżący nie mógłby stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego. Trybunał Konstytucyjny orzekł w nim bowiem o niezgodności z Konstytucją RP art. 27 ust. 1, 2 i 3 ustawy o pomocy społecznej, a więc przepisów prawa materialnego. Tymczasem orzeczenia sądów administracyjnych oparte są na przepisach ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. A zatem podstawą do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego może być tylko taki wyrok Trybunału Konstytucyjnego, w którym stwierdzono niezgodność przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z Konstytucją lub umową międzynarodową. Natomiast wyrok Trybunału Konstytucyjnego sygn. akt P 23/05 mógłby stanowić podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego o ile zostałby wniesiony zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego.
Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż nie zachodzą wyjątkowe okoliczności, które uzasadniałyby przywrócenie terminu po upływie ponad 2,5 roku od jego uchybienia, a zatem na podstawie art. 87 § 5 p.p.s.a. w zw. z art. 86 § 1 zd. 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.