Kraków, dnia 15 listopada 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Jakubiec po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. C. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia Referendarza Sądowego z dnia 27 września 2018 r. w sprawie ze skargi W. C. na decyzję Wojewody z dnia 8 czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania p ostan a w i a odmówić przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia Referendarza Sądowego z dnia 27 września 2018 r.
Referendarz Sądowy postanowieniem z dnia 27 września 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 840/18 oddalił wniosek skarżącej W. C. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowił dla niej radcę prawnego.
Postanowienie doręczone zostało skarżącej w dniu 8 października 2018 r.
W dniu 4 listopada 2018 r., działający w imieniu skarżącej pełnomocnik z urzędu radca prawny M. L., wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od ww. postanowienia w części odmawiającej zwolnienia od kosztów sądowych, załączając jednocześnie sprzeciw.
Pełnomocnik upatrywał braku winy w niedochowaniu terminu do wniesienia sprzeciwu w okolicznościach ustanowienia go już po upływie terminu do wniesienia przez skarżącą sprzeciwu. Odebrał pismo z Okręgowej Izby Radców Prawnych informujące o wyznaczeniu pełnomocnikiem z urzędu w dniu 29 października 2018 r. Jeszcze w tym samym dniu podjął czynności mające na celu zapoznanie się z aktami oraz skontaktowanie się ze skarżącą. Na dzień wniesienia niniejszego pisma skarżąca nie skontaktowała się z pełnomocnikiem, stąd też pełnomocnik nie jest w stanie wskazać innych powodów niedotrzymania terminu do wniesienia sprzeciwu. Wniosek o przywrócenie terminu pełnomocnik określił jako wniesiony "z daleko posuniętej ostrożności" a za datę początkową terminu do jego złożenia przyjął datę dowiedzenia się o wyznaczeniu pełnomocnikiem tj. 29 października 2018 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn., Dz.U. z 2018 r., póz. 1302) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 P.p.s.a.). W piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art.
2
Sygn. akt III SA/Kr 840/18
87 § 2 P.p.s.a.), a równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 P.p.s.a.).
Podstawowymi przesłankami, które warunkują przywrócenie terminu jest zatem zachowanie wymogu formalnego z art. 87 § 1 P.p.s.a. oraz stwierdzenie uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego.
Jak podkreśla się w literaturze (por. np. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2004, str. 328-329) oraz orzecznictwie (por. np. wyroki NSA: z dnia 14 stycznia 2000 r., sygn. akt l SA/Gd 794/99, z dnia 2 lutego 2000 r., sygn. akt SA/Sz 2125/98, z dnia 19 września 2000 r., sygn. akt l SA 1072/00), o braku winy można mówić tylko w przypadku, gdy dopełnienie obowiązku było niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, tj. gdy strona nie mogła tej przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, a przy tym powstała ona w czasie biegu terminu do dokonania czynności procesowej.
Warunki formalne poddanego ocenie w niniejszej sprawie wniosku o przywrócenie terminu zostały spełnione, gdyż równocześnie z wnioskiem został wniesiony sprzeciw od postanowienia Referendarza a wniosek został złożony w piątym dniu od dnia dowiedzenia się przez pełnomocnika skarżącej o fakcie wyznaczenia go pełnomocnikiem z urzędu.
Nie zachodzą jednakże w ocenie Sądu okoliczności, które świadczyłyby o braku winy skarżącej w niedochowaniu terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia Referendarza, w szczególności, że pełnomocnik we wniosku o przywrócenie terminu odnosi te okoliczności do zdarzeń mających związek z wyznaczeniem go pełnomocnikiem z urzędu mających miejsce już po upływie terminu do wniesienia sprzeciwu, który upłynął w dniu 16 października 2018 r.
Skarżąca nie była w żaden sposób ograniczona w możliwości wniesienia sprzeciwu w terminie, zwłaszcza, że wniesienie sprzeciwu nie jest obwarowane przymusem sporządzenia go przez profesjonalnego pełnomocnika.
Mając na uwadze powyższe Sąd postanowił na podstawie art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, odmawiając skarżącej przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia Referendarza Sądowego z dnia 27 września 2018 r.