Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. M. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 26 kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym i ustanowić dla niego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidocznił brak osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swój majątek podał, że oprócz użyczonego od rodziców mieszkania o powierzchni 45 m2 nie ma nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Swoje miesięczne dochody oszacował na kwotę 238,50 zł.
Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że z uwagi na stan zdrowia jest osobą nieporadną gdyż cierpi na zaburzenia psychiczne i ma trudności ze zrozumieniem kierowanych do niego pouczeń.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Przedmiot skargi w niniejszym postępowaniu sądowoadministracyjnym opatrzono symbolem "6329" (vide: zarządzenie z 20.07.11 r.) opisywanym przez załącznik nr 1 do zarządzenia Prezesa NSA z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych jako sprawa z zakresu pomocy społecznej. Skarżący korzysta więc z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co oznacza całkowite zwolnienie strony z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków. Mając na uwadze powyższe postanowiono więc jak w punkcie pierwszym sentencji działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Bezprzedmiotowość wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje jednak bez wpływu na drugie z żądań skarżącego a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest bowiem związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). W sytuacji więc gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa). Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne" przy czym owa "dokładność" stopniowana jest przeświadczeniem czy to sądu czy też referendarza, że strona okoliczności te wykazała to znaczy przedstawiła je w sposób przekonywujący.
Wnioskodawca złożył wymagane oświadczenie. Skarżący generalnie rzecz biorąc jest osobą niezamożną. Tak bowiem wypada postrzegać osobę bez majątku, ze znikomym dochodem, zmuszoną ubiegać się o wsparcie w ramach pomocy społecznej, borykającą się z problemami natury zdrowotnej. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że niewielkie środki jakie skarżący ma do dyspozycji wystarczają ledwo co na opędzenie najpilniejszych potrzeb życia codziennego. Uwzględniając to wszystko, udzielono więc skarżącemu pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ustanawiając na jego rzecz adwokata, którego wyznaczy właściwy organ samorządu zawodowego. Konieczność wygospodarowania przez skarżącego środków na koszty kwalifikowanego pełnomocnika przekracza bowiem aktualnie jego możliwości i grozi zachwianiem sytuacji materialnej oraz bytowej strony w taki sposób że nie będzie w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych.
Z przytoczonych względów orzeczono jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.