Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. P. o zwolnienie od kosztów sądowych i adwokata w sprawie ze skargi J. P. na uchwałę Rady Miasta z dnia 23 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia ulic do kategorii dróg gminnych postanawia: I. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidoczniła brak osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając majątek swój podała, że poza działką o powierzchni 1.0186 ha bez dojazdu, przeznaczonych w planie pod tereny zielone (park) nie posiada innych nieruchomości, jak również środków pieniężnych czy przedmiotów wartościowych.
Miesięczne dochody skarżącej to 1316,51 zł emerytury.
Uzasadniając swoje starania wyjaśniła, że jest wdową na własnym utrzymaniu. Emerytura to jedyny jej dochód. Zamieszkuje w mieszkaniu stanowiącym własność wnuczki. Ponosi koszty jego utrzymania i opłaty medialne. Miesięcznie wydatki te wynoszą 599,72 zł z czego 350,09 zł to opłata za mieszkanie, 78,20 za energię elektryczną i 171,43 zł za gaz (w rozliczeniu dwumiesięcznym). Ma dwoje dorosłych dzieci, które pozakładały własne rodziny i utrzymują się z bardzo niskich rent. Córka i syn mają problemy zdrowotne. Skarżąca jest osobą w podeszłym wieku (ma 82 lata). Ponieważ jest słabego zdrowia i cierpi na kilka wymienionych schorzeń więc na leki przeznacza miesięcznie ok. 250 zł.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 1 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym o ile - poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży również oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne" (art. 252 ppsa) przy czym owa dokładność stopniowana jest przekonaniem sądu i referendarza, że strona podnoszone przez siebie okoliczności "wykazała". Zgodnie natomiast z art. 255 ppsa jeżeli oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych względnie wzbudzi wątpliwości można zażądać od strony dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych. Zestawienie tych przepisów pozwala dojrzeć przyjętą przez ustawodawcę konstrukcję prawną, która opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się w sytuacji strony i nie wzbudza jakichś istotnych wątpliwości to tym samym nie ma obowiązku wzywania strony o składanie dodatkowych oświadczeń i przedkładanie dokumentów źródłowych. Konkludując należy stwierdzić, że jeżeli na podstawie przyjętego oświadczenia sąd dojdzie do przekonania, że ma do czynienia z osobą "biedną" w potocznym tego słowa znaczeniu lub jeśli stwierdzi, że wymagane koszty postępowania pozostają w takiej dysproporcji z deklarowanym przez nią stanem majątkowym, że strony nie będzie stać na ich poniesienia to może wydać rozstrzygniecie bez konieczności prowadzenia dalszych czynności.
Skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie to jest wyczerpujące, spójne i logiczne a w związku z tym wystarczające do oceny aktualnych możliwości płatniczych strony. Skarżąca nie należy do osób zamożnych. Tak bowiem należy postrzegać osobę starszą, samotnie gospodarującą z dochodem którego źródło stanowią niewielkie świadczenia emerytalne. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że po opłaceniu mieszkania i mediów środki jakie skarżąca ma do dyspozycji wystarczają na opędzenie podstawowych potrzeb życia codziennego i skromną egzystencję. Okoliczność, że należy do niej wykazana działka nie zmienia przyjętego spojrzenia. Po pierwsze dlatego, że przeznaczenie tej działki w miejscowym planie pod tereny zielone wpływa na obniżenie jej wartości. Po drugie osoba w starsza mająca problemy zdrowotne powinna dysponować pewnym zabezpieczeniem na wypadek jakichś poważniejszych powikłań nawet gdy Państwo deklaruje powszechny oraz bezpłatny dostęp do służby zdrowia. Z uwagi na wiek i stan zdrowia trudno czynić skarżącej zarzut, że nie stara się poprawiać swej sytuacji życiowej. Na pomoc dorosłych dzieci nie bardzo zaś może liczyć bo same borykają się z problemami.
Biorąc to wszystko pod uwagę udzielono skarżącej pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekając jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 1 ppsa w związku z art. 245 §2 ppsa.